Za niewiele ponad miesiąc nie tylko urzędy, lecz także muzea, archiwa i biblioteki będą musiały udostępniać obywatelom do ponownego wykorzystania informacje sektora publicznego. Czyli m.in. zgromadzone przez nich dane dotyczące choćby zbiorów czy zasobów. Wszystko to za sprawą ustawy z 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz.U. poz. 352; dalej: u.p.w.i.s.p.).

Wydaje się, że nowe przepisy wychodzą naprzeciw potrzebom osób przedsiębiorczych, hobbystów czy twórców bardziej niż dotychczasowe zawarte w rozdziale 2a ustawy o dostępie do informacji publicznej. Będą oni mogli sięgać do dotychczas niedostępnych im zbiorów i publikacji. Zgodnie z ustawą wszystkie dokumenty udostępniane przez organy sektora publicznego mogą być bowiem ponownie wykorzystywane do dowolnych celów: komercyjnych lub niekomercyjnych - chyba że są one zabezpieczone prawami własności intelektualnej (czyli np. książka współczesnego autora nie może zostać w ten sposób udostępniona).

Z raportu z badań „Otwartość w instytucjach kultury” (Warszawa 2015) wynika, że badane instytucje mają prawo do znacznie ponad 50 proc. swoich zbiorów. I w teorii będą je udostępniać nieodpłatnie. W praktyce może to jednak wyglądać zupełnie inaczej. Zwłaszcza gdy ktoś zechce sięgnąć do zbiorów muzealnych. Na stronach Rządowego Centrum Legislacji pojawił się niedawno projekt rozporządzenia ministra kultury i dziedzictwa narodowego w sprawie maksymalnych stawek opłat za ponowne wykorzystanie informacji sektora publicznego nakładanych przez muzea państwowe i muzea samorządowe. Zawiera on wprawdzie stawki maksymalne, ale przyprawiają one o zawrót głowy.

Jak wynika z naszych rozmów z samorządowcami czy pracownikami bibliotek, informacje na temat nowych przepisów są dalece niewystarczające, a w niektórych przypadkach – żadne. Tymczasem do szerszego otwarcia trzeba się przygotować. Chociażby na stronie Biuletynu Informacji Publicznej określić warunki ponownego wykorzystywania informacji. Także opłaty, o ile zostaną ustalone.

Przypominamy, że ustawa wejdzie w życie 16 czerwca 2016 r., z wyjątkiem kilku przepisów (m.in. tych o udostępnieniu danych z IMGW), które wejdą w życie 1 stycznia 2017 r.

Przykładowe maksymalne stawki w muzeach

Stawki opłat za udostępnianie lub przekazanie informacji do ponownego wykorzystania w celach komercyjnych:

● za pośrednictwem systemu teleinformatycznego – 118 zł za jednorazowe udostępnienie,

● w formie kopii (reprodukcji) cyfrowej – 172 zł za jeden skan lub fotografię cyfrową zapisane na nośniku cyfrowym,

● w formie fotografii – 513 zł za 1 mkw. w większym formacie,

● w formie papierowej za jedną stronę odbitki lub wydruku czarno-białego – 25 zł w formacie A4 oraz 45 zł w formacie A3,

● w formie nagrania dźwięku lub obrazu i dźwięku na nośnik cyfrowy – 63 zł za każdą rozpoczętą godzinę nagrania,

● w inny sposób niż wyżej wymienione – 86 zł za każdą rozpoczętą godzinę koniecznej pracy pracownika muzeum.

Pełny tekst z Tygodnika na EDGP >>

Leszek Jaworski, prawnik specjalizujący się w prawie administracyjnym
Piotr Pieńkosz, dziennikarz, specjalista od prawa administracyjnego