TEZA: Napędy do bram garażowych zaprojektowane tak, by zamontować je razem z odpowiednią bramą jako część wyposażenia budynku, które mogą być w dowolnym czasie zdemontowane, zamontowane na nowo lub dodane do tego wyposażenia, są objęte zakresem stosowania unijnej dyrektywy w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego.
Sygn. C-369/14 (Sommer Antriebs- und Funktechnik GmbH przeciwko Rademacher Geräte-Elektronik GmbH & Co. KG)
WYROK TRYBUNAŁU SPRAWIEDLIWOŚCI UNII EUROPEJSKIEJ
z 16 lipca 2015 r.
STAN FAKTYCZNY
Spór, który rozpatrywał trybunał, dotyczył niezgłoszenia firmy Rademacher Geräte-Elektronik GmbH & Co. KG, producenta napędów do bram garażowych, do rejestru firm objętych działaniem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (Dz.Urz. UE z 2012 r. L 197, s. 38). W lipcu 2013 r. firma Sommer Antriebs-und Funktechnik GmbH wniosła do sądu regionalnego w Kolonii skargę na firmę Rademacher, domagając się zakazu wprowadzania do obrotu jej napędów tak długo, jak długo nie zostanie zarejestrowana w odpowiednim rejestrze. Produkowane przez Redemarcher napędy pełnią samodzielną funkcję: wymagają zasilania prądem elektrycznym o napięciu 220–240 woltów, a można je zamontować wraz z bramami garażowymi. Mogą zostać w dowolnym czasie zdemontowane, zamontowane na nowo lub dodane do wyposażenia. Rademacher twierdziła inaczej: mają zaopatrywać w energię elektryczną odrębny system i sterować nim, a to oznacza, że stanowią część innego urządzenia.
W związku z tym sąd postanowił zawiesić postępowanie i zwrócić się do trybunału z pytaniem, czy napędy do bram (garażowych) zasilane prądem, które wraz z bramą są przeznaczone do zamontowania w wyposażeniu budynku, są „narzędziami elektrycznymi i elektronicznymi” w rozumieniu dyrektywy nr 2012/19/UE.
UZASADNIENIE
Przepisy dyrektywy 2012/19 (i poprzedzającej ją dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/96 z 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrotechnicznego i elektronicznego (WEEE); (Dz.Urz. UE z 2003 r. L 37, s. 24) definiują pojęcie urządzeń elektrycznych jako sprzętu, którego prawidłowe działanie jest uzależnione od dopływu prądu elektrycznego lub obecności pól elektromagnetycznych. Napędy, których dotyczy postępowanie, w ocenie trybunału spełniają te warunki.
Zdaniem trybunału załącznik do dyrektywy zawiera jedynie przykładowy wykaz produktów, dlatego należy się odwołać bezpośrednio do ww. dyrektywy. Z przepisów można wywieść, że gdy napędy zostają zaopatrzone w energię elektryczną i pozwalają uruchomić bramy garażowe i sterować nimi, stanowią narzędzia elektryczne lub elektroniczne.
Trybunał zaznaczył, że zgodnie z dyrektywą 2012/19 samodzielnej funkcji nie pełnią jedynie wielkogabarytowe stałe instalacje, takie jak platformy wiertnicze, systemy transportu bagażu na lotniskach oraz windy. W ocenie trybunału napędy do bram garażowych, które mogą zostać w dowolnym czasie zdemontowane, zamontowane na nowo lub dodane do wyposażenia budynku, a zatem nie są zaprojektowane, by działać wyłącznie z niektórymi bramami, nie mogą w żadnym razie zostać uznane za „specjalnie zaprojektowane i zainstalowane” jako część tego sprzętu w rozumieniu dyrektywy 2012/19.
Oznacza to, że napędy są narzędziami elektrycznymi i elektronicznymi w rozumieniu dyrektyw 2002/96 i 2012/19. Zatem do producentów takich napędów odnoszą się także przepisy dyrektywy dotyczące ponownego użycia, recyklingu oraz odzysku odpadów.