Czy osoba niepełnosprawna może się ubiegać o specjalny zasiłek opiekuńczy z powiatowego centrum pomocy rodzinie? Jakie są warunki przyznania takiej zapomogi i o co może wystąpić sam niepełnosprawny, jeśli nie podejmuje zatrudnienia? Z takim pytaniem zwrócił się do nas jeden z naszych czytelników.
Z przepisów wynika, że o specjalny zasiłek opiekuńczy z pomocy społecznej nie może starać się osoba, która sama jest niepełnosprawna w stopniu znacznym. Taka forma wsparcia przysługuje wyłącznie opiekunom, czyli osobom, na których zgodnie z przepisami kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ciąży obowiązek alimentacyjny, a także małżonkom. Osoby te muszą jednak spełniać odpowiednie kryteria – nie mogą podejmować zatrudnienia czy też innej pracy zarobkowej. Chodzi o to, aby opiekunowie zajmowali się stale niepełnosprawnym członkiem rodziny.
Niepełnosprawni mogą sami wnioskować jednak o inne formy wsparcia. Jednym z takich świadczeń jest renta z tytułu niezdolności do pracy. Jej uzyskanie również wiąże się ze spełnieniem pewnych wymogów. Wnioskujący musi być niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, niezdolność do pracy powstała w okresie składkowym lub nieskładkowym albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ich ustania. Do tego nie ma ustalonego prawa do emerytury lub nie spełnia warunków do jej uzyskania.
Na własny wniosek niepełnosprawny może też dostać rentę socjalną. Ta przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało przed ukończeniem 18. roku życia; w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia; w trakcie kształcenia w szkole doktorskiej, studiów doktoranckich lub aspirantury naukowej. Jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała, to przysługuje renta socjalna trwała, a w przypadku okresowej niezdolności do pracy – renta socjalna okresowa.
Innym świadczeniem, o które można się starać osoba z dysfunkcjami zdrowotnymi, jest 500 plus dla niepełnosprawnych. To świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji. Przysługuje tym, którzy nie posiadają prawa do emerytury ani renty, innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych czy świadczenia z zagranicznej instytucji właściwej do spraw emerytalno-rentowych.
Kolejna forma wsparcia to zasiłek pielęgnacyjny. To dodatek, o który mogą się ubiegać osoby posiadające prawo do emerytury lub renty i są całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji. Tu decyduje jednak kryterium wiekowe. Prawo do dodatku pielęgnacyjnego przysługuje osobom, które ukończyły 75 lat i ZUS przyznaje go z urzędu.