Obowiązujące przepisy dopuszczają zbywanie gnojowicy w celu nawożenia gruntu – nawet na obszarze parku krajobrazowego.

Tak wynika z odpowiedzi resortów klimatu i środowiska oraz rolnictwa i rozwoju wsi na interpelację poselską. Jej autorka, odnosząc się do skarg na uciążliwości zapachowe mieszkańców wsi leżących w parkach krajobrazowych, wskazywała, że można wprowadzić zakaz wylewania gnojowicy na takich terenach. Pytała także m.in. o zasady postępowania z tą substancją.
W odpowiedzi resort środowiska wskazał, że zgodnie z przepisami ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2021 r. poz. 1098) sejmik województwa, tworząc park krajobrazowy, może ustanowić wszystkie zakazy lub wybrać te, które uzna za właściwe. Stąd zakaz wylewania gnojowicy nie musi obowiązywać we wszystkich parkach krajobrazowych. Co więcej, ustawa nie określa, czyja ma być gnojowica – odnosi się wyłącznie do tego, czyja jest ziemia. Toteż z zasady zakaz nie dotyczy nawożenia własnych gruntów rolnych, niezależnie od kogo pochodzi nawóz.
Podanie do urzędu złożone e-mailem? Sądy stają po stronie mieszkańców

Zobacz również
Z kolei resort rolnictwa, odpowiadając na pytania związane ze zbywaniem gnojowicy, wskazał, że zasady postępowania z nawozami naturalnymi określa ustawa z 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 624 ze zm.) oraz rozporządzenie Rady Ministrów z 12 lutego 2020 r. w sprawie przyjęcia „Programu działań mających na celu zmniejszenie zanieczyszczenia wód azotanami pochodzącymi ze źródeł rolniczych oraz zapobieganie dalszemu zanieczyszczeniu” (Dz.U. z 2020 r. poz. 243), czyli tzw. program azotanowy.
Podmioty wielkopowierzchniowe (czyli prowadzące chów lub hodowlę drobiu powyżej 40 tys., świń powyżej 2 tys. stanowisk czy macior powyżej 750) mają również obowiązek posiadania pozytywnej opinii o planie nawożenia azotem wydawanej przez stacje chemiczno-rolnicze oraz przekazania jej kopii do wójta, burmistrza lub prezydenta miasta oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. Resort podkreślił również, że przepisy nie określają ilości gruntów, jakie powinien posiadać hodowca w celu zagospodarowania wytworzonych nawozów naturalnych, a wyłącznie zasady ich stosowania, przechowywania czy zagospodarowania. ©℗
126 parków krajobrazowych wyznaczono w Polsce
26 141,68 kilometrów kwadratowych wynosi ich łączna powierzchnia
8,38 proc. udział procentowy parków krajobrazowych w powierzchni Polski