Ryzykowne świadczenia – rozporządzenie ministra zdrowia z 24 kwietnia 2012 r. w sprawie wykazu świadczeń zdrowotnych stwarzających podwyższone ryzyko dla pacjenta, których udzielenie wymaga zgody (Dz.U. z 10 maja 2012 r., poz. 494)

Omówienie: Świadczeniami zdrowotnymi, których udzielenie ze względu na podwyższone ryzyko wymaga zgody pacjenta, mimo że trafił on na leczenie psychiatryczne bez swej zgody lub zgody swojego przedstawiciela ustawowego, są:

punkcja podpotyliczna lub lędźwiowa przeprowadzana w celu pobrania płynu mózgowo-rdzeniowego lub podania leków,

leczenie elektrowstrząsami.

Pobieranie próbek – rozporządzenie prezesa Rady Ministrów z 27 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego trybu pobierania i badania próbek produktów przez organy Inspekcji Handlowej (Dz.U. z 10 maja 2012 r., poz. 496)

Omówienie: Pobrane próbki są:

zabezpieczane przez opatrzenie ich plombami, pieczęciami lub innymi znakami urzędowymi lub w inny sposób, który uniemożliwia naruszenie produktu,

przechowywane w sposób i w warunkach zabezpieczających produkt przed zmianą jakości lub cech charakterystycznych.

Protokół pobrania próbki jest podstawą do przeprowadzenia badań. Stanowi też pokwitowanie pobrania próbki. Jego formularz protokołu jest drukiem ścisłego zarachowania. I jeśli podczas kontroli nie zostałaby pobrana próbka kontrolna, konieczna jest na ten temat adnotacja w protokole pobrania. Trzeba w niej podać przyczynę i podstawę prawną odstąpienia od pobrania próbki. Pobraną próbkę produktu dostarcza się do badań niezwłocznie, tzn. co do zasady nie później niż w ciągu 7 dni, z zachowaniem warunków uniemożliwiających zmianę jakości lub cech charakterystycznych produktu.

Wojewódzki inspektor niezwłocznie zwalnia próbkę kontrolną, jeżeli dalsze jej przechowywanie stało się bezprzedmiotowe, ponieważ produkt spełnia wymagania jakościowe i bezpieczeństwa lub jego jakość odpowiada jakości deklarowanej przez przedsiębiorcę. Przyjęcie próbki do badań w laboratorium kontrolno-analitycznym Inspekcji Handlowej dokumentuje osoba kierująca laboratorium lub upoważniony przez nią pracownik. Próbki albo pozostałości niebezpieczne dla życia lub zdrowia po przeprowadzeniu badań w większości przypadków powinny być utylizowane. Jeżeli natomiast jakiekolwiek z nich lub ich pozostałości stanowią lub mają stanowić dowód rzeczowy w postępowaniu karnym, względnie w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, to o ich przeznaczeniu decyduje organ, który prowadzi takie postępowanie.