W razie stosowania rozkładów czasu pracy przewidujących pracę każdego dnia tygodnia minimalną liczbę dni wolnych należy ustalić, odejmując od liczby dni kalendarzowych w danym okresie rozliczeniowym (w tym przypadku w miesiącu) maksymalną liczbę dni pracy.
Szef nie ma dowolności w dysponowaniu czasem pracownika
Szef nie ma dowolności w dysponowaniu czasem pracownika

Zobacz również
Wyznaczenie czasu bez pracy
W naszym przypadku harmonogram tworzony jest na cały okres rozliczeniowy (przy czym minimalny okres, na jaki można tworzyć harmonogramy, jest jednocześnie przyjętym okresem rozliczeniowym czasu pracy). Zatem w grafiku zaplanowana powinna być zawsze liczba dni wolnych odpowiadająca co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy przypadających w tym okresie. Najłatwiej ustalić ją w następujący sposób:
KROK 1. Ustalamy wymiar czasu pracy dla danego okresu rozliczeniowego. W październiku wynosi on 168 godzin. Wynika to z następujących obliczeń:
4 tygodnie x 40 godzin + 1 dzień x 8 godzin = 160 godzin + 8 godzin = 168 godzin
KROK 2. Dzielimy wymiar czasu pracy dla danego okresu rozliczeniowego przez dobową normę czasu pracy, co pozwoli nam obliczyć maksymalną liczbę dni pracy.
168 : 8 = 21
KROK 3. Wynik z pkt 2 odejmujemy od liczby dni kalendarzowych w okresie rozliczeniowym.
31 dni (dni kalendarzowe w październiku) – 21 dni = 10 dni
Tyle musi więc wynosić minimalna liczba dni wolnych oznaczona w grafiku październikowym.
Kiedy pracodawca musi dać wolne uczącemu się pracownikowi
Kiedy pracodawca musi dać wolne uczącemu się pracownikowi

Zobacz również
Trzeba jeszcze pamiętać o ich rozkładzie – oczywiście nieprawidłowe byłoby np. zaplanowanie 10 dni wolnych z rzędu. Należy przy tym pamiętać o zapewnieniu:
- minimalnego odpoczynku w każdym tygodniu,
- dnia wolnego za pracę w niedzielę generalnie w ciągu 6 dni poprzedzających lub następujących po tej niedzieli,
- co najmniej jednej niedzieli wolnej w ciągu 4 tygodni w przypadku, gdy pracownik pracuje w niedziele.
Przy ustalaniu niedzieli wolnej od pracy musimy przyjmować zasadę, że w każdym dowolnie wybranym okresie obejmującym cztery kolejne tygodnie jedna niedziela musi być wolna (tak też wskazuje Główny Inspektorat Pracy w piśmie z 4 sierpnia 2009 r., nr GPP-459-4560-49/09/PE/RP).
24 godziny
W zakresie pojęcia dnia wolnego wynikającego z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy wypowiedziała się Komisja Prawna GIP. W stanowisku z 12 września 2013 r. wskazała, że obecnie nie ma podstaw prawnych, aby twierdzić, iż taki dzień wolny zgodnie z przyjętym rozkładem może rozpocząć się dopiero po zakończeniu ostatniej doby pracowniczej (po 24 godzinach od rozpoczęcia pracy w danym dniu – art. 128 par. 3 pkt 1 kodeksu pracy) lub co najmniej po upływie 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. Nie może bowiem być tak, że dzień wolny z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy trwałby dłużej niż 24 godziny i byłby uprzywilejowany względem innych dni wolnych (np. niedziele i święta to również 24 godziny, choć liczone od godz. 6.00 do 6.00).
Oznacza to, że dzień wolny to 24 kolejne godziny od godziny zakończenia pracy w ostatnim dniu. Jeżeli np. w piątek pracownik kończy pracę o godz. 14.00, to dzień wolny zostanie zapewniony, jeżeli kolejne rozpoczęcie pracy zostanie oznaczone nie wcześniej niż w sobotę na godz. 14.00.
Przykładowy harmonogram na październik
Pon. Wt. Śr. Czw. Pt. Sob. Ndz.
1 2
W5 6.00–18.00
3 4 5 6 7 8 9
Wn 8.00–15.00 8.00–16.00 10.00–18.00 W5 14.00–20.00 14.00–20.00
10 11 12 13 14 15 16
16.00–20.00 Wn 7.00–19.00 7.00–19.00 8.00–20.00 W5 Wn
17 18 19 20 21 22 23
6.00–12.00 6.00–13.00 8.00–14.00 8.00–16.00 9.00–15.00 W5 Wn
24 25 26 27 28 29 30
10.00–20.00 11.00–19.00 12.00–19.00 Wn 9.00–20.00 10.00–16.00 12.00–18.00
31
W5
Legenda:
Wn – niedziela wolna od pracy albo dzień wolny za pracę w niedzielę
W5 – dzień wolny z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy
Podstawa prawna
Art. 129 par. 3, art. 1519 par. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).