W jaki sposób wchodząca w życie 22 lutego 2016 r. nowelizacja kodeksu pracy wpłynie na sytuację pracowników zatrudnianych na podstawie umów na czas określony?
Barbara Wawrzyniak radca prawny w Kancelarii BSO Prawo & Podatki / Dziennik Gazeta Prawna
Jedną z ważniejszych zmian jest zrównanie przez nowe przepisy okresów wypowiedzenia umów na czas nieokreślony i terminowych. Obecnie umowa na czas określony może być rozwiązana z dwutygodniowym okresem wypowiedzenia jedynie pod warunkiem, że była zawarta na 6 miesięcy, o ile strony przewidziały w niej taką możliwość.
Po zmianach okres wypowiedzenia w przypadku obu typów umów będzie wynosił: 2 tygodnie przy stażu zatrudnienia u pracodawcy poniżej 6 miesięcy, 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy, oraz 3 miesiące dla pracowników ze stażem co najmniej 3 lata. Dla obliczania nowych terminów wypowiedzenia umów zawartych na czas określony zasadniczo nie będą uwzględniane okresy zatrudnienia u danego pracodawcy przed dniem wejścia w życie nowelizacji. Jedynie w przypadku umów terminowych zawieranych po tej dacie dla celów obliczenia stażu pracy przy ich wypowiadaniu uwzględni się również okres przypadający przed 22 lutego 2016 r.
Ponadto w przypadku umów okresowych z możliwością wypowiedzenia trwających w dniu wejścia w życie ustawy zastosowanie znajdą przepisy dotychczasowe, o ile umowa zostanie wypowiedziana przed 22 lutego 2016 r. – w przeciwnej sytuacji obowiązywać będą już nowe przepisy. Ponieważ jednak 6-miesięczny staż pracy uprawniający do zastosowania miesięcznego okresu wypowiedzenia upłynie dopiero 22 sierpnia 2016 r., w praktyce do tego dnia nadal będzie obowiązywał dwutygodniowy okres wypowiedzenia. Zaś w stosunku do umów na czas określony krótszy niż 6 miesięcy bądź też dłuższy, ale nieprzewidujących możliwości wypowiedzenia, zastosowanie znajdą przepisy dotychczasowe. Tak więc ich wcześniejsze rozwiązanie przed upływem okresu, na jaki zostały zawarte, zasadniczo będzie niemożliwe.