Pracownik w sierpniu br. zawarł z nowym pracodawcą umowę o pracę na czas określony wynoszący 5 lat. Zgodnie z przyjętą niedawno nowelizacją kodeksu pracy okres zatrudnienia na podstawie umowy terminowej między tymi samymi stronami nie może przekraczać 33 miesięcy. Czy ten limit będzie dotyczył także terminowych umów o pracę zawartych przed wejściem w życie znowelizowanych przepisów?





Jak wynika z przepisów przejściowych nowelizacji kodeksu pracy, ograniczenie zatrudnienia do 33 miesięcy obejmie także umowy na czas określony, zawarte przed dniem wejścia w życie nowych przepisów. W przypadku takich umów do limitu 33 miesięcy wliczać się będzie jedynie okres zatrudnienia przypadający od dnia wejścia w życie nowelizacji. To znaczy, że 33 miesiące liczymy od chwili, gdy mamy nowe przepisy. Jeśli 33 miesiące upłyną, wówczas umowa o pracę na czas określony przekształci się w umowę na czas nieokreślony.
Nowelizacja dopuszcza wyjątki od tej zasady. Należy do nich sytuacja, w której pracodawca wskaże obiektywne przyczyny, leżące po jego stronie, które uzasadnią dłuższy niż 33 miesiące okres zatrudnienia na podstawie umowy na czas określony. Przepisy regulujące powyższy wyjątek dają duże możliwości interpretacyjne. Pracodawca musi wykazać, że przekroczenie ustawowego limitu 33 miesięcy służy zaspokojeniu jego rzeczywistego, okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w świetle okoliczności zawarcia umowy. W takiej sytuacji, w ciągu 3 miesięcy od wejścia w życie nowych przepisów pracownik i pracodawca będą musieli „uzupełnić” treść umowy o wyżej wymienioną przyczynę. Przepisy nie wskazują, w jaki sposób należy dokonać zmiany w umowie. Należy przyjąć jednak, że powinna być ona dokonana za zgodą pracownika, tj. w drodze porozumienia lub wypowiedzenia zmieniającego. Ponadto w przypadku powołania się na obiektywną przyczynę pracodawca będzie musiał zawiadomić właściwego okręgowego inspektora pracy o takiej umowie i przyczynie jej zawarcia w terminie 5 dni roboczych od jej „uzupełnienia”. Niedochowanie tego obowiązku będzie stanowiło wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone karą grzywny od 1000 do 30 000 złotych.