Emerytowana nauczycielka muzyki w szkole podstawowej wystąpiła o orzeczenie choroby zawodowej. Od kilkunastu lat uskarżała się na bóle stawów, ramion i kręgosłupa. W lutym 2018 r. w czasie badania rezonansem magnetycznym (MR) stwierdzono u niej przewlekłe zapalenie okołostawowe barku. Jest to schorzenie wymienione w poz. 19 pkt 4 wykazu chorób zawodowych – załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. nr 105, poz. 869). Kobieta wystąpiła więc do powiatowego inspektora sanitarnego o stwierdzenie choroby zawodowej, argumentując, że została ona spowodowana warunkami jej pracy jako nauczycielki muzyki, w szczególności grą na akordeonie.
Dalsze badania nie potwierdziły przewlekłego zapalenia okołostawowego barku, zdiagnozowano jedynie chorobę zwyrodnieniową stawów i dyskopatię kręgosłupa – ale te schorzenia nie znajdują się w wykazie chorób zawodowych. Sanepid powiatowy wydał więc decyzję odmowną, którą podtrzymał wojewódzki inspektor. Kobieta zaskarżyła ją do sądu administracyjnego, ale i WSA w Gliwicach, i Naczelny Sąd Administracyjny oddaliły kolejno skargę na decyzję, a potem skargę kasacyjną.