Urlop wypoczynkowy pracownika może być podzielony na części. Co najmniej jedna z nich powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Jak powinien zachować się zatrudniony i pracodawca jeśli wypoczynek przerwie choroba, w związku z którą pracownik uzyskał zwolnienie lekarskie?
Kodeks pracy określa zamknięty katalog sytuacji, które uniemożliwiają rozpoczęcie lub kontynuowanie urlopu wypoczynkowego w ustalonym wcześniej terminie. Chodzi o czasową niezdolność do pracy w skutek choroby, odosobnienie w związku z chorobą zakaźną, powołanie na ćwiczenia wojskowe oraz urlop macierzyński. Część urlopu niewykorzystaną z wyżej wymienionych powodów pracodawca jest zobowiązany udzielić w późniejszym terminie.
Choroba powinna być potwierdzona zwolnieniem lekarskim, a pracodawca powinien zostać o niej niezwłocznie poinformowany. Nowy termin urlopu wypoczynkowego musi ponownie zostać ustalony wspólnie z pracodawcą i oznacza konieczność wypełnienia kolejnego wniosku urlopowego.
Pracownik nie może automatycznie przedłużyć już rozpoczętego urlopu o dni niewykorzystane z powodu choroby. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 5 grudnia 2000 r. I PKN 121/00 stwierdził, że samo zawiadomienie pracodawcy o rozpoczęciu zaległego urlopu wypoczynkowego nie usprawiedliwia nieobecności pracownika w pracy.
Podstawa prawna
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 grudnia 2000 r. (I PKN 121/00)
Art. 165-166 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94)