Ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 69, poz. 415 z późn. zm.) nie traktuje wszystkich klientów urzędów pracy w sposób jednakowy. Część z nich, np. osoby do 25. roku życia i powyżej 50 lat, długotrwale bezrobotni, samotnie wychowujący co najmniej jedno dziecko do 18. roku życia, korzystają z dodatkowych instrumentów aktywizacji.
– Administracyjny podział bezrobotnych na kategorie nie znajduje żadnego uzasadnienia, a urzędy pracy mimo posiadania środków nie mogą udzielić im pomocy – uważa Stanisław Szwed, poseł PIS.
Pół miliona ludzi nie szuka pracy - wiedzą, że nie mają szans

Zobacz również
Jego zdaniem z ustawy należy wykreślić art. 49, który szczególnie traktuje tylko pewne grupy klientów pośredniaków. W tej sprawie wystosował interpelację do resortu pracy.
Ministerstwo podziela stanowisko, że obecne zasady adresowania pomocy w znalezieniu zatrudnienia wymagają zmian. Tłumaczy, że właśnie trwają prace nad projektem założeń do nowelizacji ustawy o promocji. Rozważana jest również zmiana art. 49. Ma ona polegać na zdefiniowaniu na nowo katalogu osób, które traktowane będą, jako te w szczególnej sytuacji na rynku pracy, oraz odejściu od generalnej zasady, że tylko one mogą korzystać z wybranych instrumentów aktywizacji, np. staży czy robót publicznych.
W odpowiedzi na interpelacje minister pracy wyjaśnia, że trwają też prace nad koncepcją profilowania bezrobotnych. Ich celem jest lepsze dostosowanie form pomocy do potrzeb danej osoby w konkretnej sytuacji. Wdrożenie takiego systemu ma także umożliwić efektywniejsze wykorzystanie czasu pracy i kwalifikacji pracowników pośredniaków. Zatrudnieni tam w publicznych pośredniakach specjaliści będą koncentrować się na pomocy tym bezrobotnym, którzy chcą z niej skorzystać.