Wobec kadry zarządzającej pracodawca nie musi prowadzić ewidencji czasu pracy.
Pracodawca zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji czasu pracy. Obowiązek ten dotyczy wszystkich pracodawców i powinien być realizowany w odniesieniu do każdego pracownika oddzielnie. Nieprowadzenie jej może być uznane za wykroczenie przeciwko prawom pracownika (art. 281 pkt 5 i 6 k.p.). Ponadto konsekwencją braku ewidencji może być w konkretnej sytuacji to, że sąd da wiarę zapiskom podwładnego lub zeznaniom świadków w zakresie pracy w godzinach nadliczbowych (por. np. wyroki SN z 23 listopada 2001 r., I PKN 678/00, OSNP 2003/22/538 i 19 listopada 2003 r., I PK 476/02, OSNP 2004/22/382).
Przepis art. 149 par. 2 k.p. przewiduje jednak, że do wymienionych w nim podmiotowo pracowników zakres ewidencji czasu pracy jest ograniczony. W ich przypadku nie muszą być bowiem rejestrowane godziny pracy. Chodzi o pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy (art. 128 par. 2 pkt 2 k.p.), zatrudnionych w zadaniowym systemie organizacji czasu pracy (art. 140 k.p.) oraz pracowników, którym przyznany został ryczałt za godziny nadliczbowe (art. 1511 par. 4 k.p.) lub ryczałt za pracę w porze nocnej (art. 1518 par. 2 k.p.). Brak obowiązku ewidencji czasu pracy tych pracowników oznacza nieodnotowywanie liczby przepracowanych przez nich godzin w danej dobie albo godzin rozpoczęcia i zakończenia pracy. W pierwszym przypadku pracodawca jest zwolniony z konieczności odnotowywania liczby przepracowanych godzin. W drugim ograniczenie obowiązku sprowadza się jedynie do zwolnienia z konieczności rejestrowania, o której godzinie pracownik zaczął i zakończył pracę w danej dobie. Uzasadnieniem takiego rozwiązania jest to, że wyżej wymienieni pracownicy nie mają prawa do oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. Natomiast podwładni otrzymujący ryczałt mają z góry ustalony wymiar pracy w godzinach nadliczbowych lub w porze nocnej.
Rezygnacja z ewidencjonowania godzin pracy w odniesieniu do niektórych pracowników nie oznacza całkowitego zwolnienia z prowadzenia ich ewidencji czasu pracy. Z par. 8 pkt 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 28 maja 1996 r. wynika bowiem, że karta ewidencji czasu pracy pracownika obejmuje dane wykraczające poza te o godzinach pracy. Informacje te dotyczą także urlopów czy też usprawiedliwionej nieobecności w pracy. W ich zakresie ewidencja musi być prowadzona.
Podstawa prawna
Art. 149 par. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Par. 8 pkt 1 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika (Dz.U. nr 62, poz. 286 z późn. zm.).