Regulując płatność w poniedziałek, gdy termin przypada w sobotę, nabywca nie traci prawa do ulgi

Jesteśmy firmą udzielającą ulgi we wpłacie na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Termin płatności dla nabywcy ulgi za usługę został określony na 25 marca 2017 r. (sobota). Czy jeśli zapłaci 27 marca (poniedziałek), może żądać wystawienia od nas ulgi?

Zarówno pracodawcy wystawiający ulgi, jak i płatnicy na PFRON mieli od wielu lat problem, gdy ostatni dzień terminu zapłaty za fakturę przypadał w sobotę. Nie było do końca wiadomo, czy sprzedający ma obowiązek wystawić ulgę we wpłacie na PFRON podmiotowi, który uregulował płatność w poniedziałek, a nie w sobotę do końca dnia. W tej materii mogły mieć zastosowanie przepisy kodeksu cywilnego (dalej: k.c.), które jednak nie określały, że jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypadał w sobotę, to można ją wykonać w poniedziałek.

Od kiedy przysługuje zasiłek dla bezrobotnych? To zależy od sposobu rozwiązania umowy

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 115 k.c., który obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. na podstawie ustawy z 2 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców, jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy lub na sobotę, to termin upływa następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą.

Na podstawie art. 66 ustawy o rehabilitacji w sprawach nieunormowanych przepisami ustawy stosuje się kodeks postępowania administracyjnego, kodeks cywilny oraz kodeks pracy. Zatem jeżeli termin płatności za usługę został określony np. na 25 marca 2017 r. (sobota), a nabywca zapłacił 27 marca (poniedziałek), to sprzedający ma obowiązek wystawić mu ulgę we wpłacie na PFRON.

Czy pracodawca może odmówić udzielenia dni wolnych na opiekę nad dzieckiem

Kto i na jakich warunkach może udzielać ulgi

Zgodnie z art. 22 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wpłaty na PFRON ulegają obniżeniu z tytułu zakupu produkcji lub usługi (z wyłączeniem handlu) odpowiednio wytworzonej lub świadczonej przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy, wśród których jest co najmniej 30 proc. osób niepełnosprawnych zaliczonych do:

● znacznego stopnia niepełnosprawności lub

● umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, w odniesieniu do których orzeczono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, całościowe zaburzenia rozwojowe lub epilepsję oraz niewidomych.

Warunkiem obniżenia wpłaty jest m.in. uregulowanie należności za zakup produkcji lub usługi w terminie określonym na fakturze.

Mateusz Brząkowski, radca prawny w Employment Department TGC Corporate Lawyers

Podstawa prawna

Art. 1 pkt 3 ustawy z 2 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców w zakresie zmian w Kodeksie cywilnym (Dz.U. z 2016 r. poz. 2255).

Art. 66 ustawy z 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2046).