Gdy dziecko ukończy 18 lat, z ulgi prorodzinnej może skorzystać także rodzic, który wcześniej nie miał takiego prawa – potwierdził dyrektor KIS.
Przekonała się o tym matka trójki dzieci, która wystąpiła z wnioskiem o interpretację. Jej były mąż płaci regularnie – zgodnie z orzeczeniem rozwodowym – alimenty na dzieci, ale nie utrzymuje z nimi kontaktów (mimo że zasady spotkań ustalił sąd). W efekcie podatniczka od dnia rozwodu sama wychowuje córki. Spytała, czy w tych okolicznościach ma prawo w pełni korzystać z ulgi na trójkę dzieci, przysługującej na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy o PIT.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił, że zgodnie z utrwalonym już stanowiskiem organów podatkowych, aby odliczyć ulgę, trzeba faktycznie wykonywać władzę rodzicielską. Nie wystarczy tylko formalnie ją posiadać. Podkreślił jednak, że wymóg ten dotyczy tylko rodziców małoletnich potomków. Nie obowiązuje, gdy dziecko jest pełnoletnie (do ukończenia 25 lat, jeśli się uczy, lub bez względu na wiek, gdy jest niepełnosprawne). W takiej sytuacji ulgę może odliczać każdy podatnik, który utrzymuje syna lub córkę w związku z ciążącym obowiązkiem alimentacyjnym.
Dyrektor KIS, zwrócił uwagę na to, że jedna z córek podatniczki ukończyła już 18 lat. Za miesiąc, w którym stała się ona pełnoletnia, matka będzie mogła jeszcze odliczyć ulgę w pełnej wysokości. A ponieważ był to grudzień, to w konsekwencji ulga przysługiwała matce za cały rok.
Jednak w następnych latach preferencja będzie przysługiwała również ojcu dziecka. Wtedy bowiem obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniej córki będzie wykonywać zarówno podatniczka, jak i jej były mąż, który płaci zasądzone alimenty. Będzie miał on prawo odliczyć połowę ulgi w PIT, bez względu na to, czy utrzymuje kontakt z dorosłą córką. Liczy się to, że ją utrzymuje – stwierdził dyrektor KIS.
Dodał, że jeżeli byli małżonkowie nie dojdą do porozumienia w kwestii podziału ulgi, to każde z nich będzie miało prawo odliczyć ją na dorosłe dziecko po połowie.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 26 września 2018 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.274.2018.1.BK.
