Sąd dodał jednocześnie, że prawo skazanego do uczestnictwa w posiedzeniu o odwołanie warunkowego zwolnienia nie ma charakteru bezwzględnego. Oznacza to, że jeśli nie poinformuje on o zmianie miejsca zamieszkania, to sąd nie ma obowiązku prowadzenia poszukiwań oraz podejmowania prób doręczenia zawiadomienia o rozprawie. W takiej sytuacji nieobecność samego skazanego nie tamuje toku postępowania.

Sprawa dotyczyła mężczyzny, którego Sąd Okręgowy w Tarnowie warunkowo zwolnił z odbywania części kary więzienia i nakazał podjęcie pracy, przy jednoczesnym zakazie spożywania alkoholu. Mężczyzna w trakcie pobytu na wolności początkowo wyraził chęć współpracy z kuratorem sądowym, jednak po kilku tygodniach przestał się stawiać na wezwania, a nawet prosił kuratora o złożenie wniosku o przerwanie warunkowego zwolnienia z więzienia. Mężczyzna motywował to brakiem możliwości znalezienia miejsca pracy, która była jednym z wymogów postawionych mu przez sąd. Od tego momentu skazany zerwał kontakt z kuratorem, zaczął także nadużywać alkoholu oraz narkotyków.

Sądy po stronie adwokatów w sprawie stawek urzędowych
Sądy po stronie adwokatów w sprawie stawek urzędowych

Zobacz również

Jego matka oraz dziadkowie, z którymi wspólnie mieszkał, kilkakrotnie wzywali policję z obawy o swoje bezpieczeństwo. Mężczyzna pod wpływem środków odurzających awanturował się oraz niszczył meble i wyposażenie domu. W związku ze złamaniem przez mężczyznę zasad warunkowego zwolnienia Sąd Okręgowy w Krakowie postanowił o odwołaniu warunkowego zwolnienia skazanego i skierował go ponownie do zakładu karnego.

Mężczyzna odwołał się od postanowienia, zarzucając sądowi m.in. niedopełnienie wymogów formalnych – wydanie orzeczenia pod jego nieobecność wyłącznie na podstawie dowodów świadczących przeciwko niemu. Sąd apelacyjny nie zgodził się ze sposobem rozumowania skazanego oraz jego pełnomocnika. Przede wszystkim w uzasadnieniu przypomniano, że obecność skazanego na posiedzeniu o odwołaniu warunkowego zwolnienia jest prawem skazanego, jednak tylko wtedy, gdy nie uchyla się on od ciążących na nim obowiązków. Nie może być tak, że na skutek niepodania obecnego miejsca zamieszkania, a więc celowego utrudniania sądowi skutecznego zawiadomienia o rozprawie, skazany będzie mógł uniknąć konsekwencji swojego postępowania.©℗

orzecznictwo

Podstawa prawna

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 2 sierpnia 2023 r., sygn. akt II AKzw 537/23 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia