Problem polega na tym, że w dokumencie znalazły się również takie kryteria, których zgodności ze stanem faktycznym gminni urzędnicy nie są w stanie zweryfikować na etapie postępowania o udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności.
W ocenie wojewody jest to niedopuszczalne, bo w uchwale „chodzi o wskazanie wyłącznie takich wymagań, spełnieniem których przedsiębiorca może się wykazać na etapie ubiegania się o zezwolenie”.
Na pewno nie należy do nich zobowiązanie się przedsiębiorcy do opróżniania oraz parkowania pojazdu asenizacyjnego na koniec każdego dnia roboczego w bazie transportowej czy też uporządkowania i dezynfekcji miejsc zanieczyszczonych nieczystościami ciekłymi podczas opróżniania zbiorników. O ile firma oczywiście może zadeklarować, że będzie o to dbała, to naturalne jest, że nie wiadomo, jak będzie w rzeczywistości, gdy ruszy ze swoją działalnością.
Dlatego więc na etapie ubiegania się o zezwolenie można na przykład od przedsiębiorcy wymagać posiadania odpowiedniego wyposażenia technicznego, jednak określanie tego w sposób, w jaki uczynili to gminni włodarze, mija się z celem, skoro wymogu nie da się sprawdzić.
Samorządy nie chcą kolejnych zadań. Chcą więcej zarabiać
Samorządy nie chcą kolejnych zadań. Chcą więcej zarabiać

Zobacz również
Drugim uchybieniem, które wytknął uchwale wojewoda jest to, że gmina jako warunek udzielenia zezwolenia postawiła wymóg przekazywania zebranych nieczystości ciekłych wyłącznie do stacji zlewnych wskazanych przez urzędników.
Zdaniem organu nadzoru przekracza to delegację ustawową wyznaczoną przez art. 7 ust. 3a ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 391 z późn. zm.), który nie daje podstaw do narzucania tego typu ograniczeń.

ORZECZNICTWO
Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody śląskiego, nr NPII.4131.1.68.2013.