Subskrybuj nas na Youtube
Ograniczenie dostępu do informacji publicznej ze względu na prywatność nie dotyczy osób pełniących funkcje publiczne.
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego odmówił udzielenia informacji o tym, ile środków z budżetu państwa jest co miesiąc przeznaczanych na rzecznika prasowego M.B. (wnioskodawca prosił o wskazanie kwoty jego miesięcznego wynagrodzenia brutto wraz z dodatkami). Dyrektor generalny ministerstwa poprosił obywatela o podanie podstawy prawnej żądania. Zamiast tego obywatel wniósł skargę na bezczynność ministra do sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z marca 2014 r. zobowiązał ministra do rozpatrzenia wniosku (sygn. akt II SAB/Wa 703/13). Sąd stwierdził m.in., że „pytając o wysokość wynagrodzenia konkretnego funkcjonariusza publicznego, skarżący w istocie żąda udostępnienia informacji publicznej" oraz że „(...) bezspornym jest, że materia będąca przedmiotem wniosku skarżącego należy do kategorii informacji publicznej". Dlatego organ ma obowiązek udostępnić takie dane albo wydać decyzję odmowną, gdy uzna, że wnioskowana informacja publiczna nie może zostać ujawniona ze względu na dobra prawnie chronione, np. prywatność.
Minister wydał więc rozstrzygnięcie ograniczające dostęp do informacji publicznej. Powołał się na art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 782 ze zm.). Argumentował, że informacje na temat wynagrodzeń pracowników objęte są poufnością. Na ograniczenia związane z ujawnianiem danych na temat wynagrodzeń pracowniczych zwrócił uwagę już Sąd Najwyższy w wyroku z 16 lipca 1993 r. (sygn. akt I PZP 28/93). Wskazał, że ujawnienie przez pracodawcę bez zgody pracownika wysokości jego wynagrodzenia za pracę może naruszać dobra osobiste w rozumieniu art. 23 i 24 kodeksu cywilnego. Swą decyzję minister podtrzymał także wówczas, gdy wnioskodawca zwrócił się o ponowne rozpatrzenie sprawy. Resort wskazywał, że rzecznik nie wyraził zgody na ujawnienie danych dotyczących zarobków. Nie podzielił też argumentacji, iż rzecznik prasowy jest osobą pełniącą funkcje publiczne.
Obywatel wniósł więc skargę do WSA w Warszawie, a sąd nie miał wątpliwości, że ma rację. Potwierdził, że wysokość wynagrodzenia osoby pełniącej funkcję rzecznika prasowego resortu stanowi informację publiczną. WSA nie zgodził się z argumentacją ministra, że funkcja ta ma charakter usługowy, sprowadza się do reprezentowania i komentowania stanowiska ministra, a zatem nie jest bezpośrednio związana z wydawaniem decyzji administracyjnych czy też gospodarowaniem mieniem Skarbu Państwa. Przeczy temu bowiem rozporządzenie Rady Ministrów z 2002 r. w sprawie organizacji i zadań rzeczników prasowych w urzędach organów administracji rządowej (Dz.U. nr 4, poz. 36). Rzecznik prasowy ministra jest – zdaniem WSA – pracownikiem administracji rządowej, a jego zadania wiążą się również z wykonywaniem obowiązków nałożonych ustawą o dostępie do informacji publicznej.
WSA stwierdził więc, że ograniczenie dostępu do informacji publicznej m.in. ze względu na prywatność osoby fizycznej było nieuprawnione.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 20 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Wa 1980/14.