Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Broniąc się przed nakazem zapłaty, wystarczy zarzucić bankowi, że do przeliczenia rat kredytu stosuje arbitralnie ustalony kurs waluty obcej. Wskazać, które konkretnie postanowienie umowne zawiera zapis niezgodny z prawami konsumenta, można w kolejnych pismach procesowych. Takie wnioski płyną z wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi.
Klient jednego z banków przestał spłacać raty kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. W efekcie instytucja finansowa złożyła pozew, którego skutkiem było wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym. Pozwany wniósł od niego sprzeciw, co spowodowało, że sprawa trafiła do sądu okręgowego. Mimo iż klient już w sprzeciwie zaznaczał, że bank arbitralnie ustalał kurs franka szwajcarskiego, SO zasądził na rzecz banku żądaną przez niego kwotę. Pozwany złożył więc apelację, która odniosła skutek.
Sąd odwoławczy przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Przychylił się do zarzutu pozwanego, który podnosił, że w I instancji nie rozpatrzono istoty sprawy. Sąd okręgowy nie pochylił się bowiem nad kwestią zamieszczenia w umowie klauzul niedozwolonych. SA przypomniał, że klient od początku, bo już w sprzeciwie od nakazu zapłaty, sygnalizował, że takie klauzule występują w kontrakcie. Zarzut ten, poprzez wskazanie, o jakie konkretnie postanowienie umowne mu chodzi, doprecyzował w kolejnym piśmie procesowym. Sąd odwoławczy nie podzielił tym samym twierdzeń SO, że pozwany spóźnił się ze swymi argumentami i że w związku z tym sąd miał prawo je pominąć. „Wprawdzie pozwany wprost nie określił postanowienia umownego określającego sposób przeliczania poszczególnych rat kredytu według kursu waluty (...) ustalanego przez bank jako postanowienia niedozwolonego, ale nie może budzić wątpliwości w świetle treści sprzeciwu, że właśnie taki sposób ustalania kursu tej waluty budzi sprzeciw pozwanego. Oprócz tego pozwany generalnie wskazał, że zawarta umowa budzi szereg wątpliwości prawnych” – czytamy w uzasadnieniu wyroku. SA nie zgodził się również z twierdzeniem sądu I instancji, jakoby pozwany pozostawał bierny w trakcie procesu.
W związku z powyższym sąd odwoławczy uznał, że w tej sprawie zaszły szczególne okoliczności, które uzasadniały odstąpienie od prekluzji w zakresie zarzutów, twierdzeń i wniosków dowodowych przedstawionych przez pozwanego już po złożeniu sprzeciwu od nakazu zapłaty.
ORZECZNICTWO
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 6 czerwca 2017 r., sygn. akt I ACa 1573/16.
