Subskrybuj nas na Youtube
Rozmowa z Piotrem Mikielem, zastępcą dyrektora departamentu transportu Zrzeszenia Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce - mówi Piotr Mikiel zastępca dyrektora departamentu transportu Zrzeszenia Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce.
4 kwietnia br. wejdzie w życie nowelizacja ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw uchwalona przez Sejm 20 lutego 2015 r. (Dz.U. poz. 390). Ma ona na celu wdrożenie unijnych przepisów obejmujących większą ochroną osoby niepełnosprawne, które podróżują autokarami. Jak zmienią się obowiązki firm przewozowych?
W UE podejmowane są różne działania, które mają na celu zwiększenie mobilności osób niepełnosprawnych i o ograniczonej zdolności ruchowej. Powinno się im zapewnić swobodę przemieszczania się, możliwość wyboru środka komunikacji, a więc równy dostęp do usług transportowych, w tym między innymi w przewozach autobusowych. Nie tylko środki transportu powinny uwzględniać potrzeby osób niepełnosprawnych, ale również infrastruktura przeznaczona do odprawy pasażerów (zwłaszcza dworce) powinna być dostosowana do ich obsługi.
W tym celu wydano kilka rozporządzeń dotyczących prawa pasażerów w poszczególnych gałęziach transportu. Jednym z nich jest właśnie rozporządzenie 181/2011 (UE) z 16 lutego 2011 r. dotyczące praw pasażerów w transporcie autobusowym i autokarowym, które obowiązuje we wszystkich krajach członkowskich UE od 1 marca 2013 r. Choć rozporządzenia wspólnotowe obowiązują bezpośrednio, to aby umożliwić stosowanie z tych przepisów, niezbędne było wydanie krajowych przepisów, które określają m.in. sposób wyznaczania dworców autobusowych dostosowanych do udzielania pomocy osobom niepełnosprawnym oraz sankcje za nieprzestrzeganie przepisów wspólnotowych.
Obowiązki przewoźników wynikają z rozporządzenia i są pochodną praw pasażera. Dotyczą w szczególności: niedyskryminacji niepełnosprawnych pasażerów w zakresie oferowanych warunków transportu, wprowadzenia obowiązkowej pomocy dla osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej sprawności ruchowej, zapewnienia noclegu w sytuacji odwołania realizacji usługi lub zapewnienia posiłku w przypadku opóźnienia odjazdu autobusu powyżej 90 minut, obowiązku rozpatrywania skarg pasażerów, a także obowiązku przeszkolenia kierowców z zakresu pomocy osobom niepełnosprawnym. Obowiązki te będą mieli przewoźnicy, którzy świadczą usługi regularne na liniach komunikacyjnych o długości powyżej 250 km.
Czy – podobnie jak samorządy – również inne podmioty gospodarcze będą mogły ubiegać się o wyznaczenie dworca jako obiektu przystosowanego do obsługi niepełnosprawnych?
Zgodnie ze znowelizowaną ustawą o transporcie drogowym samorządy miast liczących powyżej 50 tys. mieszkańców, które są właścicielami lub współwłaścicielami większościowymi dworców, z których rocznie odjeżdża więcej niż 500 tys. pasażerów, są zobowiązane w ciągu najbliższych dziewięciu miesięcy dostosować te obiekty do potrzeb osób niepełnosprawnych. Prywatni właściciele dworców nie będą mieli takiego obowiązku. Ale jeżeli będą chcieli, to będą mogli ubiegać się o nadanie przez ministra statusu dworca przystosowanego dla osób niepełnosprawnych. Nawet, jeżeli nie spełnią kryterium dotyczącego lokalizacji w mieście powyżej 50 tys. mieszkańców bądź kryterium liczby pasażerów korzystających z tego dworca.
Czy należy spodziewać się podwyższenia opłat za korzystanie z dworców?
Jednostki samorządu terytorialnego, które są właścicielami dworców, będą miały możliwość zwiększenia stawki opłaty za korzystanie z takich dworców przez operatorów publicznego transportu zbiorowego i przewoźników z 1 zł obecnie do nawet 2 zł.
Jaką odpowiedzialność poniosą przewoźnicy w przypadku niedostosowania się do przepisów?
Maksymalna wysokość kary pieniężnej to 30 tys. zł.
Znowelizowane przepisy ustawy o transporcie drogowym wejdą w życie 4 kwietnia br. Od tego dnia, zarówno jednostki samorządu terytorialnego, jak i przewoźnicy wykonujący usługi transportowe na dystansie co najmniej 250 km będą zobowiązani do stosowania nowych wymagań i dodatkowych obowiązków. Jedynie w przypadku usług turystycznych zmiany wejdą w życie 1 stycznia 2016 r.
