Osoba, która ma trudności z ustaleniem, czy zużycie energii elektrycznej w jej domu lub mieszkaniu przekroczyło 5 MWh, będzie mogła wystąpić do swojego dostawcy prądu o wystawienie dokumentu w tej sprawie, a ten będzie miał 10 dni na jego wydanie.
Taka zmiana w przepisach ustawy z 7 października 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach służących ochronie odbiorców energii elektrycznej w 2023 r. w związku z sytuacją na rynku energii elektrycznej (Dz.U. poz. 2127 ze zm.) znalazła się w uchwalonej przez Sejm ustawie z 15 grudnia 2022 r. o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. w związku z sytuacją na rynku gazu. Umożliwia ona gospodarstwom domowym, których źródło ogrzewania jest zasilane prądem, uzyskanie dodatku elektrycznego. To świadczenie wynosi 1000 zł lub 1500 zł, jeśli zużycie prądu w domu lub mieszkaniu przekroczyło w 2021 r. 5 MWh.
Początkowo uchwalona przez Sejm zmiana w art. 31 ustawy z 7 października br. wskazywała, że w celu uzyskania dodatku w wyższej kwocie trzeba dołączyć do wniosku rozliczenie z przedsiębiorstwem energetycznym w celu ustalenia, ile wyniosło zużycie energii elektrycznej. Natomiast Senat wprowadził do tego przepisu poprawkę, która została zaakceptowana przez posłów. W efekcie ostatecznie uchwalone brzmienie przepisów zakłada, że można dołączyć rozliczenie lub zaświadczenie wydane przez dostawcę energii elektrycznej, potwierdzające, że zużycie prądu przekroczyło 5 MWh. Przedsiębiorstwo będzie zaś miało 10 dni roboczych na wydanie takiego dokumentu. Dzięki temu zostanie rozwiązany problem, o którym pisaliśmy w tekście „Do gmin wpłynęło niewiele wniosków o dodatek elektryczny” (DGP nr 237/22). Okazało się bowiem, że zakłady energetyczne nie chciały wystawiać zaświadczeń osobom, które miały trudności z wyliczeniem zużycia prądu na podstawie faktur. Po wejściu w życie znowelizowanych przepisów nie będą mogły już odmówić.
Ustawa zawiera też ważną zmianę dotyczącą przyznawania dodatku węglowego, która wydłuża czas na jego wypłacenie do dwóch miesięcy od dnia złożenia wniosku, a nie do 30 grudnia br., jak obecnie wskazują przepisy. Wprowadza też dla gmin nowe zadanie polegające na wypłacie osobom, które ogrzewają domy lub mieszkania gazem, refundacji podatku VAT od paliwa kupionego w 2023 r. Zwrot pieniędzy będzie przysługiwał pod warunkiem, że źródło ciepła jest zgłoszone do CEEB oraz dochody nie przekraczają 2100 zł w przypadku osoby samotnej lub 1500 zł na osobę w rodzinie. Wprawdzie Senat przyjął poprawkę, która wykreślała uzależnienie refundacji od kryterium dochodowego, ale posłowie ją odrzucili.
Tak samo stało się z czterema innymi poprawkami senatorów, które były szczególnie istotne z punktu widzenia samorządów. Posłowie zdecydowali, że cena maksymalna za gaz ustalona na poziomie 200,17 zł za 1 MWh – podobnie jak w przypadku ceny maksymalnej za energię elektryczną – nie będzie obejmowała podatku VAT i akcyzy. Ponadto nie zgodzili się na objęcie wsparciem podmiotów realizujących na rzecz JST zadania z zakresu kultury fizycznej. Kolejna senacka poprawka zakładała, że obiekty sportowe będą mogły również skorzystać z dodatku na zakup opału przewidzianego w ustawie z 15 września 2022 r. o szczególnych rozwiązaniach w zakresie niektórych źródeł ciepła w związku z sytuacją na rynku paliw (Dz.U. poz. 1967 ze zm.). Ona też nie zyskała aprobaty, mimo że w trakcie prac nad ustawą samorządowcy zwracali uwagę na szczególną rolę basenów dla społeczności lokalnych (pisaliśmy o tym w artykułach „Dziurawa lista uprawnionych”, DGP nr 187/2022, i „Baseny bez tańszego gazu, VAT znowu kością niezgody”, DGP nr 234/2022). Sejm nie przychylił się również do poprawki doprecyzowującej, że do zmniejszenia zużycia prądu o 10 proc. są zobowiązani kierownicy urzędów gmin, starostw powiatowych i urzędów marszałkowskich (o wątpliwościach interpretacyjnych i wyjaśnieniach MKiŚ pisaliśmy w artykule „W urzędach zrobi się ciemniej”, DGP nr 231/2022). ©℗
Etap legislacyjny
Ustawa przekazana do podpisu prezydenta