Mój ojciec zaginął w czerwcu 2004 r., o czym poinformowałem ZUS. Wypłata emerytury została wstrzymana. Następnie wystąpiłem z wnioskiem o uznanie taty za zmarłego od 1 stycznia 2010 r. Po uzyskaniu w 2011 r. orzeczenia sądu wystąpiłem o wypłatę wstrzymanego świadczenia. ZUS jednak odmówił. Czy miał rację?
W świetle art. 135 ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ustawa emerytalna) w przypadkach określonych w art. 134 ust. 1 pkt 5 cytowanej ustawy (tj. gdy świadczenia nie mogą być doręczone z przyczyn niezależnych od organu rentowego) wypłatę świadczenia wznawia się od miesiąca, w którym je wstrzymano. Jednak za okres nie dłuższy niż trzy lata poprzedzające bezpośrednio miesiąc, w którym zgłoszono wniosek o wznowienie wypłaty.
W razie zaś śmierci uprawnionego do otrzymywania świadczeń określonych ustawą świadczenia należne mu do dnia śmierci wypłaca się małżonkowi, dzieciom, z którymi prowadził wspólne gospodarstwo domowe, a w przypadku ich braku – małżonkowi i dzieciom, z którymi osoba ta nie prowadziła wspólnego gospodarstwa domowego. Z kolei w razie braku takich osób – innym członkom rodziny uprawnionym do renty rodzinnej lub na których utrzymaniu pozostawała ta osoba.
Czy niepracujący ma prawo do renty
Czy niepracujący ma prawo do renty

Zobacz również
Wymienione osoby mogą brać udział w dalszym prowadzeniu postępowania o świadczenia, nieukończonego wskutek zgonu tego, kto o te świadczenia wystąpił. Roszczenia zaś o wypłatę świadczeń (np. emerytury) wygasają po upływie 12 miesięcy od daty śmierci osoby, której one przysługiwały, chyba że przed upływem tego okresu zgłoszony zostanie wniosek o dalsze prowadzenie postępowania (art. 136 ustawy emerytalnej).
Czytelnik może więc żądać wypłaty emerytury – uznanego za zmarłego – ojca, ale tylko za trzy lata wstecz bezpośrednio poprzedzające miesiąc, w którym zgłosił on wniosek o wznowienie jej wypłaty. Tak też uznał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 13 stycznia 2015 r., sygn. akt II UK 144/14.

Podstawa prawna

Art. 134 ust. 1 pkt 5, art. 135 ust. 2 oraz art. 136 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1440 ze zm.).