Od 1 stycznia 2022 roku skróceniu ulegnie aż o połowę okres pobierania zasiłku chorobowego po ustaniu tytułu do ubezpieczenia - z 182 dni do 91 dni. Nowe przepisy, wprowadzone ustawą z dnia 24 czerwca 2021 roku o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw, ustanowią istotne zmiany w pobieraniu zasiłku chorobowego.
Po ustaniu tytułu do ubezpieczenia chorobowego, osoba niezdolna do pracy z powodu choroby, kwarantanny, czy izolacji będzie miała prawo do zasiłku przez okres 91 dni. Ustanie tytułu do ubezpieczenia to nic innego, jak zakończenie stosunku pracy czy wykonywania umowy cywilnoprawnej.
Skrócenie okresu pobierania zasiłku chorobowego do 91 dni, nie będzie dotyczyć niezdolności do pracy, która:
- powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,
- przypada w okresie ciąży,
- spowodowana jest gruźlicą.
W powyższych sytuacjach okres pobierania zasiłku będzie nadal wynosi 270 dni.
Co oznacza to w praktyce?
Do tej pory, okres pobierania zasiłku trwał co do zasady 182 dni (270 dni w przypadku niezdolności zaistniałej w okresie ciąży i w przypadku gruźlicy). Okres ten był niezależny od faktu, czy niezdolność do pracy powstała w trakcie trwania ubezpieczenia, czy też po ustaniu. Natomiast wprowadzone zmiany, rozróżnią okres zasiłkowy, na ten podczas trwania ubezpieczenia oraz po jego ustaniu. W momencie ustania ubezpieczenia – przyjęto, że nie będzie on dłuższy niż 91 dni. Zatem w niektórych sytuacjach, ubezpieczony będzie mógł pobierać zasiłek przez okres dłuższy niż dotychczas.
Co istotne, jak wynika z uzasadnienia do ustawy - do okresu zasiłkowego po ustaniu ubezpieczenia, nie będzie wliczana niezdolność do pracy w czasie ubezpieczenia, bez względu na rodzaj choroby. Oznacza to, że moment ustania ubezpieczenia, przykładowo dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres wypowiedzenia umowy o pracę, będzie kluczowym w ustaleniu okresu zasiłkowego. Co do zasady, w momencie trwania ubezpieczenia, okres zasiłkowy będzie trwał 182 dni, a w momencie jego ustania - 91 dni.
W powyższej sytuacji, w rzeczywistości ubezpieczonej będzie przysługiwać wydłużony okres zasiłkowy ze 182 dni podczas trwania ubezpieczenia, o kolejne 91 dni po ustaniu ubezpieczenia.
Podstawa prawna: Art. 6 ust. 2, art. 8, art. 11 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - Dz. U z 2021 roku, poz. 1133.