Zmiany wprowadzone do ustawy z 6 grudnia 2013 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z określeniem zasad wypłaty emerytur ze środków zgromadzonych w OFE zmieniły także przepisy ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych. Dotyczy to kwestii istoty i funkcjonowania Funduszu Gwarancyjnego. Konieczne stało się przygotowanie nowego rozporządzenia regulującego zagadnienia związane m.in. z: wysokością, sposobem i trybem wnoszenia wpłat do FG, lokowania środków i gospodarowania nimi, warunków i trybu dokonywania wypłat z Funduszu oraz ich zwrotu powszechnym towarzystwom.

W rozporządzeniu uregulowano szczegółowo warunki wypłaty ze środków Funduszu Gwarancyjnego:

• członkom otwartych funduszy na pokrycie szkód spowodowanych niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem przez powszechne towarzystwo emerytalne obowiązków wynikających z zarządzania funduszem, o ile szkoda nie nastąpiła wyłącznie z winy poszkodowanego w zakresie, w jakim za te szkody towarzystwo nie ponosi odpowiedzialności;

• członkom otwartych funduszy na pokrycie szkód spowodowanych niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem przez powszechne towarzystwo emerytalne obowiązków wynikających z zarządzania funduszem, za które odpowiedzialność ponosi powszechne towarzystwo w zakresie, w jakim te szkody nie mogą być pokryte z masy upadłościowej towarzystwa.

Ustalono, że wysokość wpłat powszechnych towarzystw do FG wyniesie 0,3 proc. wartości netto aktywów otwartego funduszu emerytalnego zarządzanego przez towarzystwo.

Wpłaty do Funduszu Gwarancyjnego dokonywane są w formie pieniężnej. Powszechne towarzystwa emerytalne wnoszą je na wskazany przez Krajowy Depozyt rachunek bankowy prowadzony Narodowy Bank Polski. Krajowy Depozyt może lokować środki Funduszu Gwarancyjnego w obligacjach, bonach i innych papierach wartościowych

o nieograniczonej zbywalności emitowanych przez: NBP lub Skarb Państwa, rządy lub banki centralne państw UE lub państw, stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub państw, członków Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. Środki FG mogą być także lokowane w obligacje będące przedmiotem obrotu na rynkach regulowanych i inne dłużne papiery wartościowe opiewające na świadczenia pieniężne, całkowicie gwarantowane lub poręczane przez NBP lub Skarb Państwa, rządy lub banki centralne państw UE lub państw, stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub państw, członków Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju. Lokaty te nie mogą przekraczać 20 proc. wartości środków FG. Tylko maksimum 5 proc. wartości środków FG może być ulokowane w papierach jednego emitenta.

Rozporządzenie wchodzi w życie 1 lutego 2014 r., czyli razem ze znowelizowanymi przepisami ustawy.