Trzeba wymusić mobilność polskiej kadry naukowej. To pozwoli konkurować nam z innymi krajami - mówi w wywiadzie dla DGP prof. Jerzy Duszyński, prezes Polskiej Akademii Nauk.
Właśnie objął pan funkcję prezesa Polskiej Akademii Nauk. Jaki wyznaczył pan sobie cel?
W głosie środowiska naukowego jest wielka luka. Moim celem jest jej zapełnienie.
Jak?
Podam przykład. W 2004 r. dostaliśmy się do Unii Europejskiej (UE) i mogliśmy skorzystać z pieniędzy unijnych. Tamtego roku 140 jednostek naukowych otrzymało status centrów doskonałości, które dostały znaczne środki na swój rozwój. Z kolei w 2007 r. rozpoczęła się nowa perspektywa finansowa UE. Zmieniła się koncepcja rozdzielania funduszy na naukę. Zaczęliśmy budować wielkie infrastruktury badawcze – cały szereg olbrzymich gmachów wypełnionych drogim sprzętem. Teraz zaczyna się kolejna perspektywa UE na lata 2014–2020. Tworzymy więc nową strategię – pieniądze na badania naukowe mają płynąć przez przedsiębiorstwa. Zamiast sprawdzić, jak dane przedsięwzięcia funkcjonują, rozpoczynamy zupełnie inne działanie. Koncepcje centrów doskonałości czy wielkich infrastruktur badawczych zapewne nie były optymalne, ale były. Nic nie wykańczamy. Nic nie oceniamy, tylko co chwila zaczynamy coś nowego.
Kto zawinił?
O tym, na jakie cele kierowane są środki unijne, decyduje głównie administracja, ta unijna, i ta krajowa (szczególnie Ministerstwa: Infrastruktury i Rozwoju, Gospodarki oraz Nauki i Szkolnictwa Wyższego). A środowisko naukowe jest mistrzem przystosowywania się do nowych, narzuconych przez administrację sytuacji. Jeśli są środki, naukowcy o nie występują, bez względu na cel takiego działania.
Ale jak to zmienić?
Głos środowiska naukowego był dotychczas słabo słyszalny, a przecież jest taka instytucja jak Polska Akademia Nauk. Jej członkami jest co najwyżej 350 osób wyłonionych z 11 tys. profesorów działających w kraju. To elita elit. W tym gronie są osoby pracujące w szkołach wyższych oraz związane z instytutami PAN. To grono ma ogromny kapitał wiedzy i doświadczenia.
Dlaczego głos PAN był do tej pory niesłyszalny?
Nie będę oceniał poprzedników. Będę się starał, aby to grono zostało wreszcie dostrzeżone. Musimy być słyszani, jako donośny i merytoryczny głos opiniodawczy. Bo jeżeli jedynie przystosowujemy się do tego, co na nas spada, to nauka nie rozwija się dobrze.
A nie rozwija się dobrze?
Niestety nie, choć zostały w nią zainwestowane ogromne środki. Dlaczego tak się dzieje? Bo mamy braki dobrego kapitału ludzkiego, który nie powstanie w ciągu kilku lat. Pracuje się na niego dekadami. Proces jego tworzenia można było zapoczątkować na etapie powstawania centrów doskonałości, ale tak się nie stało. Można też było to uczynić, budując infrastruktury badawcze, tego również nie zrobiono. Kapitał ludzki jest podstawą rozwoju nauki. Centra i infrastruktury trzeba teraz zapełnić zdolnymi naukowcami.
Jak zatem co teraz trzeba zrobić?
Zdolni ludzie rodzą się na całym świecie. Ci, którzy ściągają najlepszych pracowników nie tylko ze swojego terytorium, ale też z innych państw, wygrywają – Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Niemcy, współcześnie Chiny. Tam liczba cudzoziemców kształcących się na czołowych uczelniach jest co najmniej równa liczbie studentów z macierzystego kraju. U nas wynosi zaledwie kilka procent. My mamy naukę, która jest zamknięta. Nasza kadra naukowa nie jest mobilna. Brakuje też badaczy i zespołów badawczych, które byłyby w stanie rywalizować o granty europejskie. Przykładem są chociażby wyniki ostatniego konkursu Europejskiej Rady Nauki (ERN), które zostały ogłoszone w marcu tego roku. Taki konkurs jest papierkiem lakmusowym stanu nauki w danym kraju. Laureatami zostali naukowcy z 38 państw. Do tego grona weszli nie tylko Niemcy, Brytyjczycy czy Francuzi, lecz także Czesi i Węgrzy. Nikt z Polski. Wyprzedają nas kraje, które powinny być, z racji tego, że są od nas kilka razy mniejsze, za nami. To bardzo niepokojące. Dlatego polskiej nauce potrzebna jest rewolucja na miarę kopernikańskiej.
Dlaczego polscy naukowcy nie są mobilni?
Na przeszkodzie stoją przede wszystkim względy praktyczne. Aby przenieść się do innego miasta, naukowiec musi wynająć mieszkanie, zapewnić byt rodzinie, znaleźć miejsce w przedszkolu i pracę dla ewentualnego partnera. Tymczasem placówka go przyjmująca oferuje mu pensję w wysokości 2–3 tys. zł miesięcznie. Brak mobilności hamuje naukę. Trzeba zatem ją wymusić. W praktyce polegałoby to na tym, że między placówkami naukowymi (uczelniami i instytutami PAN) dokonywałaby się wymiana naukowców. W środowisku naukowym potrzebny jest ferment. Za tym powinno iść dodatkowe wsparcie, m.in. finansowe.
Jak wymusić taki ferment?
Poza zbudowaniem systemu zachęt dla naukowców, przyznawania znaczącego wsparcia, chociażby na przeprowadzkę do innego miasta, można uwzględnić w ocenie placówek naukowych dodatkowy czynnik. Komitet Ewaluacji Jednostek Naukowych (KEJN) mógłby przyznawać punkty dla ośrodków, które uczestniczą w ruchu kadrowym. I nie chodzi mi tylko o zintensyfikowanie ruchu badaczy pomiędzy krajowymi instytucjami naukowymi. Jednostki powinny być motywowane do pozyskiwania badaczy z zagranicy. Badajże już w roku 2008 zaproponowałem, aby za pozyskanie do swojego grona laureata ERN placówka dostawała kilkaset punktów w kategoryzacji. Pomysł jednak nie spotkał się z aprobatą. Stwierdzono: jak to, za jednego człowieka aż tyle punków, kiedy za dobrą pracę naukową jest ich tylko kilkadziesiąt? Na to odpowiadam, że oczywiście tak. Teraz za tych laureatów jest przyznawana śmieszna liczba punktów. W efekcie w Polsce jest ich zaledwie kilkunastu. Gdyby jednostki naukowe wiedziały, że taki człowiek gwarantuje im skok do superligi w rankingu polskich jednostek naukowych, to bardziej zabiegałyby o nich. Co prawda Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego stara się otoczyć tę sprawę szczególną troską, ale nadal coś nie działa. To się musi zmienić. Dlatego Polska Akademia Nauk musi być słyszalna, aby wskazywać kierunek pożądanych zmian.
A w samej PAN trzeba coś zmienić?
Wiele. Trzeba na przykład zwiększyć nadzór nad poszczególnymi instytutami. Ich oceny w PAN dokonujemy co kilka lat. Okazuje się jednak, że w przypadku niektórych ośrodków to okno jest zbyt szerokie. Dlatego będę się starał to zmienić. Chciałbym też, aby PAN służyła ekspertyzami i opiniami innym instytucjom naukowym, a także społeczeństwu.
Przykład?
W sprawach, które nurtują społeczeństwo – GMO, szczepienia dzieci, system edukacji, in vitro itd. W tych tematach powinniśmy zabierać głos. Głos potrzebny, donośny i merytoryczny. W naszym gronie, zarówno w korporacji, jak i komitetach PAN, zasiadają ludzie, którzy są najlepszymi ekspertami w tych kwestiach.
Komentarze(20)
Pokaż:
NajnowszePopularneNajstarszePowracając do Polskiej Akademii Nauk, a dokładnie jej pionu naukowo-badawczego, który to składa się z 70 Instytutów PAN stanowiących 7% spośród bodajże 963 placówek badawczych w kraju.Instytuty PAN zatrudniają raptem 6% pracowników naukowo-badawczych spośród 112 tysięcy zatrudnionych.Właściwie jest to najmniejszy pion nauki polskiej, ale najnowocześniejszy i najlepszy po dziś dzień, choć najgorzej finansowany z pozostałych, co budzi jedynie niesmak, gdyż Instytuty PAN rocznie wypracowują, aż 35% za indeksowanego międzynarodowo dorobku nauki polskiej.Według prestiżowego, uznanego rankingu SCImago za 2014 r. Polska Akademia Nauk zajęła 110 miejsce w skali globu spośród ocenianych 5100 podmiotów z 85 państw.Absolutnie jest to najlepszy wynik w kraju.Podobnie ocena parametryczna Instytutów PAN przeprowadzona przez Komitet Ewaluacji Jednostek Naukowych, gdzie 12 jednostek otrzymało kat. A+, 44 jednostki kat. A, a 13 jednostek kat. B i jedna jednostka kat. C.Podobnie jak wyżej jest to najlepszy wynik w kraju.Reasumując, to Polska Akademia Nauk jest rzeczywistym prymusem i liderem nauki polskiej, o niekwestionowanej międzynarodowej renomie.Logo PAN jest bardzo dobrze rozpoznawalne w Europie i na świecie.Jestem dumny z Akademii, choć uważam, że należy wzmocnić kontrolę zarządczą nad Instytutami PAN przez korporację i faktycznie trzeba ładnie wejść w europejski program HORYZONT 2020, a czego życzę całemu sektorowi wiedzy RP.
Na początku powiem, iż interesuje mnie los i przyszłość Polskiej Akademii Nauk i sektora wiedzy w Rzeczypospolitej Polskiej ogółem.Fragment wypowiedzi prof. Jerzego Duszyńskiego Prezesa PAN, a który przytoczyłeś, a odnoszący się do bieżącej sytuacji sektora nauki w Polsce jest trafny, gdyż kapitał ludzki, to podstawa rozwoju nauki w ogóle.Przyznaje, iż nie wiem dlaczego poszczególni ministrowie MEN, a potem MNiSW, tak lekceważąco podeszli do nauk ścisłych i technicznych, choć powoli się to zmienia zarówno w organizacji studiów, kierunków zamawianych i promocji tychże dyscyplin w Polsce.Wiem też, iż sektor wiedzy jest traktowany w RP, jak przysłowiowe piąte koło u wozu, ale mam nadzieje, że sytuacja owa ulegnie zmianie i stworzymy odpowiedni kapitał ludzki również w naukach ścisłych i technicznych.Istotna jest popularyzacja matematyki, chemii, fizyki już w szkolnictwie podstawowym, gimnazjalnym i średnim, aby dzieci i młodzież stopniowo zainteresować tymi dziedzinami wiedzy i ukierunkować na przyszłość.Sądzę, iż innej drogi po prostu nie ma.Tego typu rozwiązanie zastosowano np. w Niemczech, Szwecji, Finlandii itd.Ciekawym rozwiązaniem jest popularyzacja wiedzy poprzez organizacje festiwali nauki w miastach akademickich.I chyba to wszystko na początek.Dopowiem też, że twój komentarz nie jest mi obojętny.
Szczerze to ja niestety watpie...
Zacznijmy od przykładu, który zna cała Polska
prof. dr hab. inż. czł. koresp. PAN Adam Antoni Janiak (wg stanu OPI na dzisiaj)
mamusia(?) wykonawcą grantu, rozliczanie grantów przez kilkanaście lat na podstawie plagiatów prac magiesterskich z PWr. I nikt o tym nie wiedział?
Więcej. Adam Janiak (celowo omijam profesor) jest wg OPI dalej członikem Rady Kuratorów, która ma w swoich kompetencjach m.in. przeprowadzanie konkursów na stanowiska dyrektorów instytutów naukowych.
Kilka lat temu - dotyczy to innego wydziału - kandydat na satnowisko dyrektora podał nieprawdziwe dane bibliometryczne w procedurze konkursowej co wyszło na jaw już po decyzji komisji konkursowej. Twierdził, że "przez pomyłkę", ale... nie zrezygnował honorowo, a władze PAN powołaly go na to stanowisko. Wszystko to w sytuac ji gdy jeden :"sprawiedliwy" poruszył publicznie sprawę na forum PAN. Gdzie była wtedy komisja etyki? Gdzie honor? A może tak własnie wyglądają elity z elit? :-(
Mma nadzieję, że nie. Życzę nowemu Prezesowi PAN pokazania, żw PAN jest grupą profesoróœ wyznaczających standardy etyczne w świecie polskiej nauki.
Mam dwa papierki lakmusowe na początek:
1. wyjaśnienie publiczne sprawy Dyr. Wójcika - jako kwestię sanacji wewnątrz PAN
2. Zajęcie stanowiska w sprawie przew. RGNiSW prof. Woźnickiego, który publicznie przyznał się, że jako recenzent doktoratu Marka Goliszewksiego bardziej oceniał osobę Autora pracy niż jej zawartość. Art. 46a ustawy PSW wyraźnie formułuje wymagania co do etyki naukowej członków Rady. Elita elit profesorskich chyba powinna zająć w tej sprawie stanowisko?
Dziękuję za odzew. Napisałeś m.in. cyt."Przyznaje, iż nie wiem dlaczego poszczególni ministrowie MEN, a potem MNiSW, tak lekceważąco podeszli do nauk ścisłych i technicznych, choć powoli się to zmienia zarówno w organizacji studiów, kierunków zamawianych i promocji tychże dyscyplin w Polsce."
Wiesz, gdyby ci ministrowie MEN nie mieli nic wspólnego z dziedzinami ścisłymi, to co innego. Ale fakt, że przynajmniej trzech z nich posiada stopnie naukowe z dziedzin ścisłych lub technicznych, powinien budzić co najmniej zdumienie. Pamiętam moment, gdy się dowiedziałem o nominacji jednego z nich na stanowisko ministra MEN. Był to pewien Pan Prof. Dr Hab. zajmujący się... fizykochemią. "Wreszcie się poprawi nauczanie chemii i fizyki w szkole." - tak sobie wtedy pomyślałem. NO I CO ? NIC. Owemu Panu nic nie przeszkadzało (przynajmniej jego posunięcia w resorcie edukacji i szkolnictwa, na to nie wskazywały), że na chemii i fizyce dzieci wkuwają tylko wzory, z których nic nie wiedzą i rozwiązują zadania, przez które bardzo często, SERDECZNIE NIENAWIDZĄ TYCH PRZEDMIOTÓW. Podobny bezruch towarzyszył w tej kwestii, okresowi, gdy na fotelu ministra MEN, zasiadali: Pani Dr nauk matematycznych, a także Pan Prof. Dr Hab. Inż. nauk technicznych. Wszyscy trzej mieli miny arcy-mądrych i zadowolonych ze siebie samych. Gdyby im zarzucić, że nie zrobili nic w celu poprawy sytuacji, nooo, to by się pewnie poobrażali ! Uohoho, ohoho, to by odrzekli z obrażonymi minami: "Ot co tam, trudno. No przecież tyle zostało zrobione.", "Zrobiłem/zrobiłam wszystko, co było w mojej mocy.", "Zostało zrobione wszystko, co można było zrobić.".
Ciekawe, CZY W GOÓLE KTOŚ W POLCE WIDZIAŁ WYSOKIEGO URZĘDNIKA PAŃSTWOWEGO, PRZYZNAJĄCEGO SIĘ DO TEGO, ŻE COŚ SKNOCIŁ ?
Wracając do tematu: NIKT się nie zastanawiał nad tym, JAKIE SKUTKI pociągnie za sobą zniechęcanie do chemii i fizyki w szkole ANI JACY STUDENCI, wskutek tego ośmieszania, będą studiować JAKIE KIERUNKI na uczelniach. NIKT NIE ZADBAŁ o to, żeby było SPRZĘŻENIE pomiędzy zajęciami dydaktycznymi, które prowadzi dany pracownik naukowo-dydaktyczny, a jego dziedziną naukową. Zamiast tego, uprawiano "radosną twórczość" w zakresie opracowania polityki w resorcie edukacji (potem, jak wiadomo, oddzielono od niego resort nauki i szkolnictwa wyższego).
Nie wiem, ale wg mnie przyjęto taki punkt widzenia: "Ooo, informatyka jest przecież bliska fizyce, a fizyka - matematyce i chemii, więc co tam." - o tym, że informatyka np. 15 LAT TEMU, a DZISIEJSZA informatyka (w sensie przedmiotów dla studentów), to różne rzeczy, o tym jakoś NIE POMYŚLANO.
No przecież, jak to w Polsce, np.:
- ktoś parę lat temu, wymyślił nowe wzory dowodów osobistych i wszystko ładnie, tyle, że był "drobny" błąd językowy: "Parent's" zamiast "Parents'", rzecz jasna kosztowało to podatników gruba kasę
- pakiety: onkologiczne i kolejkowy nie działają, jak trzeba
- "słynne" autostrady zbudowane na EURO 2012 - nie zapłacono niektórym wykonawcom
- no i umasowienie studiów - ot tak, Minsitrowie MEN ostatnich lat - jacy uszczęśliwieni, bo w trybie "stachanowskim" wydrukowano ileś dyplomów.
W Polsce są dwie rzeczywistości nauki polskiej, tzn.
ta PIERWSZA, widoczna w mediach: szczęściarze, mgr i dr otrzymujący Nagrody Fundacji Nauki Polskiej - proponowałbym im tak np. na 4 tygodnie PORZUCIĆ swoje sprawy naukowe i "porozwijać sie" w kierunku np. STL albo kierowania zespołem programistów - podobna oferta dla ich profesorów - niechby towarzystwo się pomęczyło W PRAWDZIWYM wydaniu,
bo właśnie jest jeszcze
ta DRUGA rzeczywistość: pozostawieni samym sobie mgr, czy dr, których życie rzuciło tu, czy tam, usiłują coś działać naukowo, ale jedni nie mają zbyt wielu szans na to, bo ograniczają ich właśnie zajęcia (poprzedzone to zostało "radosnym rozwijaniem się") a inni już pracują w firmach i ich szanse na rozwój naukowy są ZEROWE.
Napisałeś cyt." mam nadzieje, że sytuacja owa ulegnie zmianie i stworzymy odpowiedni kapitał ludzki również w naukach ścisłych i technicznych.Istotna jest popularyzacja matematyki, chemii, fizyki już w szkolnictwie podstawowym, gimnazjalnym i średnim, aby dzieci i młodzież stopniowo zainteresować tymi dziedzinami wiedzy i ukierunkować na przyszłość"
Bardzo dobrze, ale chyba niestety, dla wielu z ww., co musieli "radośnie się rozwijać", to już przysłowiowa "musztarda po obiedzie".
Ci, którzy prowadzą projekty badawcze to (w pozytywnym sensie) wariaci. Pracują przy projektach naukowych za darmo (lub co najwyżej "po kosztach") i zawsze po godzinach - niejako obok głównych obowiązków wymikających z zatrudnienia na uczelni.
Chyba elita geriatryczna. Średnia wieku członków rzeczywistych to z 80 lat . Większość z nich swoje sukcesy naukowe odnosiła jeszcze za czasów PRL, więc nawet nie wiadomo, czy to były bardziej sukcesy w nauce czy czy smarowaniu wazeliny politycznej. Poza tym większość z 11 tys. profesorów w tym kraju zajmuje się chałturą, więc jeśli to elita elit, to chyba w dziedzinie pozoranctwa.
Przy okazji - uprzejmie proszę o interwencję szefa jednej elity u szefa innej elity - Centralnej Komisji ds Stopni i Szlachetnego Tytułu w sprawie odtajnienia wyników wyborów do tej elity elit.
Owszem, no i CO Z TEGO ? Przecież "Syty głodnego nie zrozumie.", prawda ?
Cytat z wywiadu z Prof. Duszyńskim:
cyt."A nie rozwija się dobrze?
Niestety nie, choć zostały w nią zainwestowane ogromne środki. Dlaczego tak się dzieje? Bo mamy braki dobrego kapitału ludzkiego, który nie powstanie w ciągu kilku lat. Pracuje się na niego dekadami….My mamy naukę, która jest zamknięta. "
Ależ proszę najuprzejmiej, znam sytuację ludzi po doktoratach z fizyki i wiem, ze wielu z nich mogloby zdziałać bardzo dużo w nauce. Ale co z tego ? KOGO TO OBCHODZI ? Nikogo. Widzi ktoś w tym jakiś problem ? SKĄDŻE, przecież część tych ludzi jest właściwie na "bocznym torze". Np. jeden siedzi na bezrobociu, drugi pracuje w... bibliotece, a trzeci i czwarty musieli sie przekwalifikowac de facto na... programistów. "Ojej, rozwijasz się." - słyszał jeden z nich. No to prosze, niech wierchuszka nauki polskiej podziwia go, że się rozwinął (choć jego interesował rozwój NAUKOWY, a nie w programowaniu, które to programowanie NIE JEST dzisiaj tym, czym było np. 20 lat temu). A DLACZEGO ta osoba musiała się tak "rozwijać" ?
Ano dlatego (i chyba wszyscy z branży akademickiej to wiedzą), że warunkiem dostania etatu na uczelni w polskich warunkach, jest możliwość prowadzenia zajęć ze studentami. Samo w sobie byłoby to dośc normalne, gdyby nie fakt, JAKICH KIERUNKÓW to są studenci. NIERZADKO, NIE są to studenci fizyki, czy matematyki. Są to studenci m.in. INFORMATYKI. Tak, tak, a DLACZEGO nie ma chętnych do studiowania np. fizyki w Polsce ? A o to proszę się zapytać byłych ministrów MEN, wśród kórych było CO NAJMNIEJ DWÓCH z tytułami profesora zwyczajnego z dziedzin ścisłych lub technicznych. Proszę się zapytać, JAK TO JEST, ŻE W SZKOLE OŚMIESZA SIĘ chemię i fizykę, że obrzydza się uczniom te dziedziny ? MAMY WŁAŚNIE TEGO EFEKTY.
Problemy mieszkaniowe są "wydumane" - wystarczy w ramach campusów stworzyć mieszkania dla doktorantów i postdoków wraz z rodzinami. Moga być i są od lat domy asystentów z zablokowanymi na lata mieszkaniami - mogą być mieszkania dla mobilnej i zatrudnionej okresowo w danej uczelni kadry.
Dużo większym problemem jest stworzenie RYNKU PRACY - rzeczywistego tak jak przykladow w UK. Przy obecnym systemie organizacji SW jest to niemożliwe - "chów wsobny" w ramach "demokracji akademickiej" rządzi i broni się przed wszelkimi zmianami, a na pewno przed jakąkolwiek konkurencją.
Powstają 4 kategorie:
zdolni i mobilni - są już w 99% za granicą i raczej nie wrócą
przeciętni i mobilni - też już raczej za granicą, ci najczęściej rezygnują z pracy na uczelni na rzecz przemysłu
zdolni i niemobilni - jakieś 20% obecnej kadry na uczelni, ale odpowiedzialni za ponad 50% publikacji i grantów, nie wyjechali za granicę z powodów rodzinnych lub niechęci do języków obcych
przeciętni i niemobilni - pozostałe 80% kadry, zostają na uczelni mimo kiepskich pieniędzy głównie z powodu elastycznych godzin
Wymuszona mobilność najbardziej udeży w tych zdolnych i niemobilnych, zmuszając ich do wyjazdu za granicę (bo czym skuszą ich ośrodki krajowe?).
Biorąc pod uwagę również poziom pracy doktorskiej, którą próbował obronić z dziedziny zarządzania na Uniwersytecie Warszawskim jeden z naszych krajowych biznesmenów oraz sama jakość jego doktoratu to ta nasza nauka już osiągnęła niski poziom. A co tam nie ważne jaki kierunek i specjalizacja jest najważniejsze aby przed nazwiskiem był doktor. Złote czasy dla naukowców już zaczynają przemijać ilość powstałych uczelni wyższych publicznych i niepublicznych zaczyna maleć młodzież widzi co się dzieje na rynku pracy i wie, że sam dokument/dyplom (papier) nie wystarczy więc wolą pracować co za tym idzie pieniązków uczelnią zaczyna już brakować. Mam takie dziwne uczucie, że w naszym kraju są wszędzie tylko wybitni specjaliści teoretycy a praktyki już nie ma i nie ważne czy to uczelnia cywilna, wojskowa lub policyjna. Trzeba mieć papierek w naszym kraju i na tym się tylko kończy a można by tu pisać i pisać a najlepsze jest to, że proponuje się młodej osobie z doktoratem płace w wysokości 2000 - 3000 zł brutto to już lepiej zarobi uczeń po zawodówce albo mający tytuł technika. Moim zdaniem to naukowcy z tytułem profesora robią sobie żarty z młodych naukowców i sobie z nich jawnie drwią. Dobrze napisali użytkownicy na tym forum w szkolnictwie wyższym zaczynają pracować sami pasjonaci ponieważ ciężko jest utrzymać rodzinę za takie pieniądze. Szkoda, że nie ma w naszym kraju studiów na takim poziomie jaki jest np. w Niemczech tam naukowiec może wykonywać doświadczenia oraz mieć do czynienia z praktyką a nie musi walczyć o każdą złotówkę aby zrobić lub napisać pracę i przeżyć od pierwszego do pierwszego. Kiedyś poziom techników czy studiów inżynierskich był o wiele większy niż obecnie studiów magisterskich lub doktoranckich cóż nie idzie się na jakość tylko ilość.
Na razie, mamy to, co mamy i proszę się nawet nie wysilać na mówienie o kolejnej "rewolucji w nauce", czy "przewrocie kopernikańskim w nauce", jeśli myśli Pan, ze obecny "status quo" musi być koniecznei utrzymany.
Bowiem, NIC nie da się zmienić ZNACZĄCO (NA LEPSZE) w tej materii, BEZ uświadomienia sobie, że dzisiaj NIKOMU już na Zachodzie nie zaimpounje się napisaniem dzieła o sensie życia, czy o filozofii takiej-a-takiej, o związkach filozofii z poezją etc. etc.
Czy Pan to rozumie ? Czy Pan i Pana Koleżanki oraz Koledzy, rozumieją, że zdolni ludzie po (a nawet i ze stopniem "dr"): chemii, fizyce, matematyce etc., muszą się nierzadko zatrudniać w firmach komputerowych, czy... bibliotekach, bo "nie mieli pleców dostatecznie szerokich" , zaś w Instytuach PAN i uczelni, na etatach są M.IN. ludzie, którzy uważają, że za płodzenie dzieł o sensie życia, czy o obyczajach Sarmatów itp., uważają, że etat się im nalezy i to jeszcze podatnicy mają za to płacić ?
W Polsce, najważniejszym i najbardziej uświęconym elementem życia naukowca pracujacego na uczelni, są ZAJĘCIA ze studentami (w sumie, JAKIE to zajęcia, to mniejszy problem, najważniejsze jest to, że w ogóle... SĄ).
Aby bowiem dostac etat na uczelni, nalezy spełnić zasadę wypełnienia pensum dydaktycznego:
NIE MA DOPOWIEDNIEJ ILOŚCI ZAJĘĆ, KTÓRE MOGŁ(A)BY POPROWADZIĆ PAN(I) X. ZAINTERESOWANY ETATEM PRACOWNIKA NAUK.-DYDAKT. W DANEJ JEDNOSTCE NA UCZELNI => NIE MA DLA PANA(PANI) X., ETATU W TEJ JEDNOSTCE.
A teraz UWAGA:
polski system edukacji i oświaty "produkował" i "produkuje" nadal, INTELEKTUALNYCH IMPOTENTÓW w zakresie dziedzin przyrodniczych i ścisłych, ci są zaś "zasysani" przez drugi system: nauki i szkolnictwa wyższego, wskutek czego, wielu z nich ląduje w pojemniku o nazwie "kierunki humanistyczne i społeczne", więc prowadzącym tam zajęcia, tych zajęć nie brakuje. ZUPEŁNIE INACZEJ jest w przypadku ludzi, prowadzących zajęcia na kierunkach ścisłych (z wyjatkiem informatyki).
W czasach Internetu lepiej zacząć myśleć o jakości tu i teraz.
Na przykład wyposażyć biblioteki?
Zainwestować w sprzęt do telekonferencji?
Zamiast gadać ciągle o turystyce naukowej i rozwalać naukowcom życie prywatne gadaniem o konieczności przeprowadzki.
Nie można robić zmian wbrew ludziom - one nie mają prawa się udać i ludzie na pewno wymyślą coś, aby je obejść.
Oj, ależ narzekanie. Czyż Kolegi nie cieszą prace nad np. sensem życia w kontekście poezji Pani X. albo kolejne dzieło o Sarmatach, o pogladach Pana Y. odnośnie filozofii Kanta, Spinozy etc., albo o polityce Piłsudskiego, czy o przemianach kulturowych w kraju takim-a-siakim pod kątem... picia herbaty etc. etc. ?
No przecież, ktoś te dzieła NAPISAŁ ! Tak, jest to zaiste ogrom pracy i to się liczy. Np. sens życia, przecież to zagadnienei fundamentalne albo np. taki Marszałek Piłsudski, jeszcze by się obraził i zzaczął straszyć po Katedrze Wawelskiej, że o nim już nie pisza, prawda ? ;) No, a herbata to podstawowy napój, przecież w Kabarecie Starszych Panów (przede wszystkim, Jeremi Przybora i Jerzy Wasowski) śpiewali
cyt."I po co, i po co nam żyć
kiedy nie będzie, nie będzie nam wolno juz pić
herbatki, herbatki... ".
Nauka polska rozwija się, no przecież, że się rozwija. A ci Niemcy niechaj się od niej odczepią. ;)