Nie tylko dobry stan zdrowia poparty odpowiednimi badaniami jest warunkiem koniecznym do zostania krwiodawcą. Niezbędna jest także znajomość języka na poziomie umożliwiającym przeprowadzenie konsultacji lekarskiej.

W rozporządzeniu w sprawie warunków pobierania krwi od kandydatów na dawców krwi i dawców krwi (Dz. U. z 2005r., nr 79, poz. 691) ustalone zostały wymagania, jakie muszą zostać spełnione by dana osoba mogła szczycić się statusem krwiodawcy i korzystać z przysługujących z tego tytułu uprawnień.

KE wzywa Polskę, by wdrożyła przepisy dot. bezpieczeństwa krwi ludzkiej
KE wzywa Polskę, by wdrożyła przepisy dot. bezpieczeństwa krwi ludzkiej

Zobacz również

Oczywistym jest, że by krew mogła być przekazana innej osobie musi być dobrej jakości. Oznacza to, że darczyńca musi być zdrowy. Stąd też zapis: "Kandydat na dawcę krwi lub dawca krwi powinni odpowiadać wymaganiom zdrowotnym pozwalającym na ustalenie, że każdorazowe pobranie krwi nie spowoduje ujemnych skutków dla ich stanu zdrowia lub stanu zdrowia biorców". W rozporządzeniu wymieniono choroby, które dożywotnio pozbawiają możliwości dołączenia do tej grupy. Są to między innymi:

  • choroby układu krążenia,
  • choroby skóry,
  • choroby nowotworowe,
  • kiła,
  • ryzykowne zachowania seksualne.

Do grupy dyskwalifikującej czasowo należą:

  • gruźlica - przez 2 lata od potwierdzonego wyleczenia,
  • gorączka ponad 38 stopni - przez 2 tygodnie od ustąpienia objawów,
  • rzeżączka - przez 12 miesięcy od zakończenia leczenia,
  • tatuaż, przekłucie części ciała, zabieg akupunktury - przez 6 miesięcy po zabiegu lub 4 miesiące jeżeli badania wykażą wynik ujemny w kierunku wirusowego zapalenia wątroby typu B lub C,
  • szczepienie przeciwko wściekliźnie - przez 48 godzin po szczepieniu, a w razie zagrożenia zakażeniem do roku,
  • miesiączka - przez 3 dni po zakończeniu.

O ile ograniczenia zdrowotne nie wzbudzają zdziwienia to kolejne zapisy rozporządzenia powodują konsternację. Zgodnie z §2 zainteresowane osoby muszą posiadać odpowiednią znajomość języka polskiego zarówno w mowie, jak i w piśmie. Umiejętność musi pozwalać na przeprowadzenie badania lekarskiego, które poprzedza kwalifikację do grupy krwiodawców bez udziału osób trzecich. Badany powinien samodzielnie zrozumieć treści kwestionariusza i pytań związanych z wywiadem lekarskim. Dodatkowo przepis mówi, że dane takiej osoby, o ile są dostępne "powinny znajdować się w centralnym rejestrze mieszkańców Polski".