Firma musi nieodpłatnie zapewnić osobom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych posiłki. Zobowiązuje ją do tego art. 232 kodeksu pracy. Z przyczyn organizacyjnych spółka nie ma jednak możliwości ich wydawania. Nie posiada stołówki, nie dysponuje odpowiednimi pomieszczeniami socjalnymi, które umożliwiałyby przygotowanie przez pracowników posiłków.
W związku z tym zamierza zakupić dla uprawnionych kupony żywieniowe, za które można nabyć gotowe potrawy oraz artykuły spożywcze, z których pracownik będzie mógł przygotować sobie jedzenie.
Zagraniczne staże dla studentów: Jak się o nie ubiegać, na co zwrócić uwagę?
Zagraniczne staże dla studentów: Jak się o nie ubiegać, na co zwrócić uwagę?

Zobacz również
Bony będą mogły zostać zrealizowane po godzinach pracy w lokalach gastronomicznych oraz w wyznaczonych sklepach spożywczych. Nie będzie można kupić za nie artykułów przemysłowych i budowlanych, alkoholu, paliwa, papierosów, odzieży i obuwia ani wymienić ich na gotówkę. W związku z powyższym spółka zaczęła się zastanawiać, czy finansowanie pracownikom posiłków w formie kuponów żywieniowych będzie korzystać ze zwolnienia ze składek na ubezpieczenia społeczne.
W ocenie firmy tak. Wynika to z par. 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. z 1998 r. nr 161 poz. 1106). W przepisie tym zapisano, że podstawy wymiaru składek nie stanowi wartość otrzymanych przez pracownika bonów, talonów, kuponów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych, w sytuacji gdy pracodawca – pomimo ciążącego na nim obowiązku – nie ma możliwości wydawania ich pracownikom.
Pracownik na zawsze związany tajemnicą firmy? Możliwe, bo zniknął jeden przepis
Pracownik na zawsze związany tajemnicą firmy? Możliwe, bo zniknął jeden przepis

Zobacz również
ZUS nie zgodził się z taką argumentacją. Z rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. z 1996 r. nr 60, poz. 279) wynika, że realizacja obowiązku pracodawcy (o którym mowa w art. 232 k.p.) ma odbywać się w czasie pracy pracownika. Z tego względu uznał, że do podstawy wymiaru składek nie wyłącza się wartości kuponów żywieniowych realizowanych przez pracowników po godzinach pracy.
Decyzja ZUS z 12 września 2018 r. (WPI/200000/43/1011/2018).