W sektorze finansowym od dawna już nie ma „normalności”. Banki wprawdzie przyjmują depozyty i udzielają kredytów, jednak klientom oferują nie tylko najróżniejsze produkty finansowe, ale też możliwość kupienia czegoś na zasadzie katalogu sprzedaży wysyłkowej. Domy maklerskie oferują oszczędzanie na emeryturę (nie brak takich, w których można sobie otworzyć emerytalne konto IKE albo IKZE). Oszczędnościami gotowe są zaopiekować się także firmy ubezpieczeniowe. A wszyscy w dużej mierze żyją nie tyle z podstawowej działalności, co ze spekulacji na rynkach finansowych.

Powód tego pomieszania z poplątaniem: wszyscy chcą osiągać wyższe zyski, niż dałoby się prowadząc „normalną” działalność, ograniczoną do podstawowych usług. Niby nie ma w tym nic złego, ale idąc tą drogą, dało się dojść do kryzysu finansowego, z którego światowa gospodarka tak naprawdę nie wyszła do dziś. Nie dziwią więc próby powrotu do normalności – czy to odgórne (jak na poziomie Unii Europejskiej), czy oddolne (przez inicjatywy klientów, których zaufania nadużyli finansiści).

Polisy z funduszem kapitałowym pod sąd: Klienci będą żądać zwrotu pieniędzy od ubezpieczycieli
Polisy z funduszem kapitałowym pod sąd: Klienci będą żądać zwrotu pieniędzy od ubezpieczycieli

Zobacz również

Tyle że próby przywracania różnym typom instytucji finansowych ich pierwotnego charakteru to jak walka z wiatrakami. I z ważnym zastrzeżeniem: tu raczej nie ma (chciałbym się mylić) mowy o szlachetnych intencjach: sprawa zaczęła się zapewne od kolejnego, którego już!, rozczarowania, że na polisie ubezpieczeniowej nie dało się zarobić, a likwidacja inwestycji wiąże się z pokaźną stratą.