Opieka nad pacjentem kardiologicznym ma być wystandaryzowana, czyli taka sama w każdym ośrodku tego samego poziomu, niezależnie od miejsca w kraju. Zmiany ma wprowadzić ustawa o Krajowej Sieci Kardiologicznej (KSK), której projekt został wpisany do wykazu prac legislacyjnych rządu. Zakłada on m.in. zapewnienie ciągłości opieki kardiologicznej od etapu diagnostyki, przez fazę leczenia i rehabilitacji, po dalsze leczenie w ambulatoryjnej opiece zdrowotnej lub w ramach podstawowej opieki zdrowotnej lub długoterminowej.

Ustawa ma wprowadzić nową strukturę organizacyjną i nowy model zarządzania opieką kardiologiczną. Podmioty lecznicze spełniające kryteria kwalifikacyjne określone w projektowanej ustawie utworzą Krajową Sieć Kardiologiczną.

Strukturę KSK będą tworzyć Ośrodki Kardiologiczne I poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej (tzw. OK I) oraz Ośrodki Kardiologiczne II poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK (tzw. OK II). Podmioty lecznicze zakwalifikowane do sieci będą mogły też tworzyć Centra Doskonałości Kardiologicznej, czyli placówki wyspecjalizowane w diagnostyce i leczeniu określonego rodzaju lub grup jednostek chorobowych z zakresu chorób układu krążenia.

Przewidziano okres przejściowy na przygotowanie się przez podmioty lecznicze do spełnienia wymagań niezbędnych do przystąpienia do sieci. Pierwsza kwalifikacja na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej zostanie przeprowadzona w terminie do sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, na podstawie kryteriów w niej określonych i szczegółowych warunków wskazanych w rozporządzeniu. Kwalifikacji ośrodków kardiologicznych i okresowej weryfikacji będzie dokonywał prezes Narodowego Funduszu Zdrowia. Weryfikacja będzie prowadzona co dwa lata.

Pacjent ma mieć lepszy dostęp do informacji. NFZ, na poziomie krajowym, będzie odpowiedzialny za prowadzenie infolinii kardiologicznej o organizacji takiej opieki w ramach KSK, w tym o możliwości uzyskania świadczeń opieki zdrowotnej.

Przynależność do sieci nie będzie obowiązkowa. Niezakwalifikowane podmioty lecznicze, realizujące w ramach umowy z NFZ świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej lub diagnostyki kardiologicznej i leczenia kardiologicznego, lub rehabilitacji kardiologicznej albo opieki długoterminowej, współpracujące z ośrodkami zakwalifikowanymi do KSK w zakresie sprawowania i koordynacji opieki kardiologicznej nad świadczeniobiorcą, będą stanowiły tzw. ośrodki współpracujące. Podmioty niewchodzące w skład KSK nie będą uprawnione do realizacji świadczeń gwarantowanych z zakresu kardiologii interwencyjnej, elektroterapii i elektrofizjologii, z wyjątkiem świadczeń udzielanych w stanach nagłych.

Monitorowanie jakości opieki kardiologicznej w ramach sieci będzie prowadził NFZ we współpracy z ośrodkiem koordynującym, czyli Narodowym Instytutem Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego – Państwowym Instytutem Badawczym w Aninie. ©℗