Niektórzy pacjenci mają prawo do bezpłatnego transportu do przychodni lub szpitala. Pewna grupa osób może też skorzystać z częściowo odpłatnego transportu na leczenie. Istnieje też możliwość skorzystania z darmowego transportu dalekiego. Skierowanie na takie przewozy wystawia lekarz, który ma podpisaną umowę z Narodowym Funduszem Zdrowia. Kto ma prawo do darmowego transportu sanitarnego?
Bezpłatny transport sanitarny. Na jakich zasadach?
- Pacjenci mają prawo do bezpłatnego transportu sanitarnego do najbliższego zakładu opieki zdrowotnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie (czyli nie możemy sobie wybrać dowolnej poradni; darmowy transport dotyczy wyłącznie najbliższego ośrodka leczącego dane schorzenie).
- Transport odbywa się na podstawie zlecenia lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego). Oznacza to, że dany lekarz musi mieć umowę z NFZ.
- Darmowy transport odbywa się środkami transportu sanitarnego (w tym lotniczego) do przychodni lub szpitala i z powrotem
Bezpłatny transport sanitarny. Komu przysługuje?
Z darmowego transportu na leczenie można skorzystać w dwóch przypadkach:
- kiedy zachodzi konieczność leczenia określonego schorzenia w innej placówce leczniczej – z wyłączeniem stanów nagłego zagrożenia zdrowia lub życia (np. gdy lekarz podczas wizyty domowej lub w miejscu udzielania świadczeń ambulatoryjnych stwierdzi zły stan zdrowia pacjenta i potrzebny jest transport do szpitala)
- dla zachowania ciągłości leczenia (np. transport pacjenta z jednego szpitala do drugiego w celu wykonania np. badań lub kontynuacji leczenia)
Kto konkretnie może być przetransportowany za darmo?
Bezpłatnie z transportu sanitarnego mają prawo korzystać osoby, które nie mogą samodzielnie przemieszczać się z wykorzystaniem środków transportu publicznego (np. ze względu na dysfunkcję narządu ruchu). Każdorazowo lekarz wydający zlecenie na transport decyduje, czy pacjent kwalifikuje się do bezpłatnego przewozu.
Transport sanitarny płatny w 60 proc.
Istnieje też pewna grupa pacjentów, którzy mogą skorzystać z transportu częściowo płatnego, a częściowo dofinansowanego ze środków publicznych. Transport sanitarny zostanie sfinansowany w 40% ze środków publicznych przy jednoczesnym spełnieniu trzech warunków:
- Zlecenie na taki transport wystawi lekarz ubezpieczenie zdrowotnego.
- Uprawnioną jest osoba, która przy korzystaniu ze środków transportu publicznego wymaga pomocy innej osoby lub środka transportu publicznego dostosowanego do potrzeb osób niepełnosprawnych
- O ile osoba ta cierpi na jedną z chorób wymienionych w rozporządzeniu
Wykaz chorób uprawniających do częściowo refundowanego transportu sanitarnego
- chorób krwi i narządów krwiotwórczych
- chorób nowotworowych
- chorób oczu
- chorób przemiany materii
- chorób psychicznych i zaburzeń zachowania
- chorób skóry i tkanki podskórnej
- chorób układu krążenia
- chorób układu moczowo-płciowego
- chorób układu nerwowego
- chorób układu oddechowego
- chorób układu ruchu
- chorób układu trawiennego
- chorób układu wydzielania wewnętrznego
- chorób zakaźnych i pasożytniczych
- urazów i zatruć
- wad rozwojowych wrodzonych, zniekształceń i aberracji chromosomowych
Stopień niesprawności ubezpieczonego określa lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, dokonując wpisu w dokumentacji medycznej oraz dokumentacji prowadzonej na potrzeby podmiotów zobowiązanych do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych, oraz wydaje zlecenie na przewóz.
Transport sanitarny daleki w POZ
Transport sanitarny „daleki" w POZ przysługuje osobom znajdującym się na listach lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, gdy występuje konieczność realizacji przewozu pacjenta na odległość przekraczającą „tam i z powrotem" 120 km łącznie.
Z transportu dalekiego w POZ można korzystać w następujących sytuacjach:
A. Powrót pacjenta z nieplanowanego leczenia poza granicami kraju
- Gdy z przyczyn losowych pacjent korzystał ze świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalu poza granicami kraju, jego stan zdrowia w momencie uzyskania wypisu ze szpitala jest stabilny, ale nie pozwala na samodzielny powrót do miejsca zamieszkania. Transport przysługuje od granicy Polski do miejsca zamieszkania pacjenta.
- Gdy z przyczyn losowych pacjent korzystał ze świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalu poza granicami kraju, jego stan zdrowia pozwala na uzyskanie wypisu, nie ma medycznych przeciwwskazań do transportu sanitarnego realizowanego przez POZ, a pacjent wymaga kontynuacji leczenia w kraju. Transport jest realizowany od granicy Polski do najbliższego, ze względu na miejsce zamieszkania pacjenta zakładu opieki zdrowotnej, udzielającego świadczeń we właściwym zakresie.
W obu sytuacjach do wniosku należy dołączyć zaświadczenie z uzasadnieniem, sporządzone w języku polskim, przygotowane przez zagraniczny szpital, w którym udzielono świadczeń zdrowotnych.
B. Korzystanie ze świadczeń opieki zdrowotnej w kraju
- Gdy z przyczyn uzasadnionych wskazaniami medycznymi, pacjent musi pozostawać pod stałą opieką danego specjalisty (poradni specjalistycznej), a jego ogólny stan zdrowia nie pozwala na samodzielny dojazd do najbliższej poradni położonej w odległości od miejsca zamieszkania przekraczającej łącznie tam i z powrotem 120 km. Transport jest realizowany od miejsca zamieszkania pacjenta do najbliższego świadczeniodawcy, który udziela świadczeń w danym zakresie, i z powrotem; w celu zapewnienia ciągłości sprawowanej opieki specjalistycznej.
- Gdy z przyczyn uzasadnionych wskazaniami medycznymi pacjent korzysta z wysokospecjalistycznych świadczeń ambulatoryjnych, realizowanych jedynie przez niektóre poradnie, odległość do poradni z miejsca zamieszkania pacjenta w sumie przekracza tam i z powrotem 120 km, a ogólny stan zdrowia pacjenta nie pozwala na samodzielny dojazd do poradni. Dotyczy odpowiednio procedur kwalifikacji wstępnej pacjentów do świadczeń wysokospecjalistycznych, realizowanych na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 29 sierpnia 2009 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń wysokospecjalistycznych. Transport przysługuje z miejsca zamieszkania pacjenta do świadczeniodawcy wskazanego na skierowaniu na transport sanitarny i z powrotem.
W obu sytuacjach do wniosku należy dołączyć zaświadczenia z uzasadnieniem, z poradni specjalistycznej, która ma wykonać świadczenie.
Co nie jest transportem dalekim?
- przewóz pacjenta np. na badania diagnostyczne czy konsultacje do zakładu opieki zdrowotnej, na leczenie szpitalne itp. - jest to transport realizowany na dotychczasowych zasadach i finansowany w ramach stawki kapitacyjnej w POZ
- przewóz pacjenta w trakcie hospitalizacji do innego zakładu opieki zdrowotnej celem kontynuacji leczenia lub wykonania specjalistycznych badań w innym zakładzie - zlecenie wystawia lekarz prowadzący leczenie w trakcie hospitalizacji
- przewóz pacjenta do poradni specjalistycznej, jeśli po zakończeniu hospitalizacji pacjent otrzyma ze szpitala zlecenie dalszego leczenia w tej poradni - skierowanie na transport sanitarny wystawia lekarz prowadzący leczenie w trakcie hospitalizacji