Nie więcej niż 120 sekund powinno trwać przyjęcie zgłoszenia przez dyspozytora; w pilnych przypadkach w ciągu 15 sekund powinien on wskazać zespół ratownictwa, który ma być gotowy do wyjazdu w ciągu minuty – to standardy określone w nowym rozporządzeniu ministra zdrowia.
Resort skierował do konsultacji projekty dwóch rozporządzeń dotyczących systemu ratownictwa: w sprawie ramowych procedur przyjmowania, obsługi zgłoszeń alarmowych i powiadomień o zdarzeniach oraz dysponowania zespołów ratownictwa medycznego przez dyspozytora medycznego oraz w sprawie Systemu Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego (SWD PRM).
Ten pierwszy jest niezbędny m.in. ze względu na to, że z końcem roku traci moc prawną rozporządzenie z 10 stycznia 2014 r. w sprawie ramowych procedur przyjmowania wezwań przez dyspozytora medycznego i dysponowania zespołami ratownictwa medycznego (Dz.U. 2014 r. poz. 66). Ponadto w związku z tym, że od zeszłego roku dyspozytornie pracują na podstawie SWD PRM, jest potrzeba ujednolicenia sposobu obsługi zgłoszeń. Ma to też duże znaczenie w kontekście zastępowalności dyspozytorni medycznych (która polega na tym, że jeżeli we właściwej dla danego rejonu jednostce wszyscy dyspozytorzy są zajęci, zgłoszenie jest przekazywane do innej).
Projekt określa m.in., jakie informacje konieczne są do przyjęcia zgłoszenia. Dzieli je na dwie główne kategorie:
■ „kod 1”, czyli przypadki, w których niezbędny jest natychmiastowy wyjazd zespołu ratownictwa medycznego o najkrótszym przewidywanym czasie dotarcia na miejsce,
■ „kod 2”, który obejmuje sytuacje mniej pilne, choć również wymagające podjęcia medycznych czynności ratunkowych.
W sytuacjach opatrzonych „kodem 1” karetka powinna wyjechać w ciągu 60 sekund od zadysponowania przez dyspozytora i obligatoryjne ma używać sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej w trakcie dojazdu. W pozostałych przypadkach czas wyjazdu nie powinien przekraczać 120 sekund, a decyzję o użyciu sygnalizacji podejmuje dyspozytor, który wysyła zespół.
W projekcie opisano również procedury w przypadku podjęcia decyzji o odmowie przyjęcia zgłoszenia. Dyspozytor powinien wówczas poinformować osobę wzywającą o zaleceniach dotyczących dalszego postępowania i zalecić, by w przypadku gwałtownego pogorszenia stanu zdrowia lub wystąpienia nowych niepokojących objawów ponownie skontaktowała się z pogotowiem.
Drugi z projektów określa minimalne funkcjonalności SWD PRM, m.in. wskazuje czynności, które powinny być wykonywane przez podmiot administrujący systemem na poziomie: centralnym, wojewódzkim i dysponenta zespołów ratownictwa. Poza tym w celu zapewnienia jednolitego w całym kraju wyposażenia w sprzęt określono wymagania dotyczące stanowisk pracy poszczególnych grup użytkowników, tak aby system działał w posób gwarantujący uniwersalność. Dzięki temu dyspozytorzy będą pracować zgodnie z jednolitymi standardami.
Etap legislacyjny
Projekty skierowane do konsultacji