Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Projekt, będący aktem wykonawczym do ustawy z 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (Dz.U. z 2018 r. poz. 505 ze zm.), jest już na końcowym etapie prac legislacyjnych.
Przewiduje on m.in. trzy poziomy wykształcenia niezbędne do wykonywania zawodu. Poziom podstawowy posiada osoba, która ukończyła szkołę policealną i uzyskała tytuł technika fizjoterapii oraz osoba, która uzyskała dyplom licencjata. Poziom rozszerzony mają fizjoterapeuci z tytułem magistra, zaś poziom specjalistyczny – osoby z tytułem specjalisty w dziedzinie fizjoterapii lub specjalisty rehabilitacji ruchowej II stopnia.
Od poziomu wykształcenia zależeć będzie, jakie świadczenia, które obecnie znajdują się w koszyku świadczeń gwarantowanych, może wykonywać fizjoterapeuta.
W projekcie zaproponowano m.in., aby decyzje w kwestii rozpoczęcia przez pacjenta fizjoterapii podejmowały osoby z wykształceniem na poziomie rozszerzonym i specjalistycznym. Także wydawanie opinii i orzeczeń odnośnie stanu funkcjonowania osób poddawanych fizjoterapii powierzono tylko specjalistom oraz magistrom. Na podobne ograniczenia zdecydowano się też np. w przypadku działalności fizjoprofilaktycznej. Zlecanie wyrobów medycznych powierzono specjalistom, natomiast dobierać je do potrzeb pacjenta i uczyć posługiwania się nimi będą mogli wszyscy fizjoterapeuci.
To nie jedyny akt prawny dotyczący tej grupy zawodowej, nad którym trwają prace. W konsultacjach jest projekt nowelizacji ustawy o działalności leczniczej, który umożliwi fizjoterapeutom zakładanie praktyk zawodowych na tych samych zasadach, na jakich prowadzą je lekarze i pielęgniarki. W przeciwnym razie ok. 28 tys. osób wykonujących zawód w formie działalności gospodarczej do 30 listopada tego roku musiałoby się przekształcić w podmioty lecznicze. Wtedy minie bowiem 30-miesięczny okres przejściowy na wpis do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, określony w ustawie o zawodzie fizjoterapeuty. A wykonywanie usług w takiej formie wiąże się z dużymi kosztami, bo oznacza, że trzeba m.in. spełnić wymogi, jakie obowiązują szpitale, duże przychodnie i ambulatoria. Również wysokość opłaty z tytułu wpisu podmiotu leczniczego do rejestru jest wielokrotnie wyższa niż w przypadku praktyki zawodowej.
Nowela przewiduje, że fizjoterapeuta może wykonywać zawód w formie jednoosobowej działalności gospodarczej, m.in. jako praktyka indywidualna, praktyka w miejscu wezwania, w zakładzie leczniczym, a także w formie spółki, jako praktyki grupowe.
Projekt zawiera też szereg regulacji dostosowujących przepisy dotyczące tej grupy zawodowej do tych obowiązujących lekarzy i pielęgniarki. Uzupełnia również katalog określający, co jest wykonywaniem zawodu fizjoterapeuty, uwzględniając, że często wykonują oni zawód w placówkach niebędących podmiotami leczniczymi (np. DPS, ośrodkach sportowych).
Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty wprowadziła wymóg rejestracji w celu potwierdzenia uprawnień zawodowych. Z końcem maja upłynął termin przejściowy na dopełnienie tego obowiązku. Według ostatnich informacji KIF wydała już 52 prawa do wykonywania zawodu.
Etap legislacyjny
Projekt rozporządzenia przyjęty przez komisję prawniczą; projekt ustawy w konsultacjach.
