Subskrybuj nas na Youtube
Resort zdrowia obniża wymagania dotyczące personelu w opiece psychiatrycznej oraz leczeniu uzależnień. Ma to ułatwić dostęp do specjalistów, szczególnie w przypadku najtrudniej osiągalnych świadczeń.
Projekt, który jest obecnie konsultowany, zastąpić ma rozporządzenie ministra zdrowia z 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień (Dz.U. z 2013 r. poz. 1386, ze zm.).
Rozporządzenie wprowadza m.in. możliwość realizacji świadczeń dla dzieci i młodzieży także przez specjalistę w dziedzinie psychiatrii w trakcie specjalizacji z psychiatrii dziecięcej. Odstąpiono również od określania etatu przeliczeniowego lekarzy na łóżka lub miejsca w oddziale, kwestie organizacji pracy pozostawiając kierownikowi placówki. Jak tłumaczą autorzy projektu, jest to podyktowane zbyt małą liczbą tych specjalistów.
W projekcie znaleźć się mają m.in. porządkujące definicje: instruktora terapii uzależnień, logopedy, osoby prowadzącej psychoterapię, pedagoga specjalnego, psychologa klinicznego, specjalisty psychoterapii uzależnień. Zdefiniowano także terapeutę środowiskowego, uwzględniając, że potrzebne jest zwiększenie liczby również tych specjalistów. Zdecydowano się na utrzymanie na stałe przepisów przejściowych, dopuszczających do pracy w tym charakterze osoby z odpowiednią wiedzą i umiejętnościami, potwierdzonymi przez kierownika placówki, w której pracują. W przypadku definicji osoby prowadzącej psychoterapię lub ubiegającej się o otrzymanie certyfikatu psychoterapeuty wprowadzono zmianę umożliwiającą pracę w tym charakterze osobom posiadającym dyplom w dziedzinie socjologii.
Wyodrębniono także świadczenie dla pacjentów z podwójną diagnozą – uzależnionych od alkoholu ze współistniejącymi innymi zaburzeniami psychicznymi, głównie psychotycznymi. Wskazano, że ich leczenie powinno się odbywać w innych warunkach niż chorych wyłącznie z uzależnieniem od alkoholu. Analogiczne świadczenie dedykowane ma być uzależnionym od substancji psychoaktywnych z innymi zaburzeniami.
W przypadku świadczeń realizowanych w warunkach ambulatoryjnych i leczenia środowiskowego (domowego), a także terapii uzależnień, zrezygnowano z określania minimalnego czasu trwania wizyt i porad. Wskazano, że czas ten powinien być regulowany realnie, adekwatnie do potrzeb pacjentów.
Etap legislacyjny
Projekt skierowany do konsultacji.
