Nie każde spóźnienie z zapłatą podatku od cukru musi być surowo karane

Przedsiębiorca, który z powodu błędu ludzkiego zapłacił opłatę od środków spożywczych trzy dni po ustawowym terminie, nie powinien płacić dodatkowej karnej opłaty w pełnej wysokości. Fiskus powinien rozważyć miarkowanie takiej sankcji albo nawet odstąpienie od niej – orzekł wczoraj Naczelny Sąd Administracyjny.

Chodziło o spółkę, która 24 maja 2021 r. złożyła deklarację CUK-1, czyli informację w sprawie opłaty od środków spożywczych (tzw. podatku od cukru). Nie zapłaciła jednak wtedy daniny wynikającej z deklaracji. Zrobiła to trzy dni po ustawowym terminie (25. dnia miesiąca). Naczelnik urzędu skarbowego wszczął w związku z tym postępowanie w sprawie ustalenia dodatkowej opłaty od środków spożywczych za kwiecień 2021 r. Podstawą prawną jest art. 12i ustawy o zdrowiu publicznym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1608 ze zm.). Naczelnik US nałożył ostatecznie na spółkę obowiązek zapłaty dodatkowych 22 tys. zł. Spółka złożyła odwołanie od tej decyzji, wskazując, że do spóźnienia doszło z uwagi na błąd ludzki.

Dyrektor izby administracji skarbowej nie dał się jednak przekonać. Wyjaśnił, że każda płatność po terminie oznacza, iż na przedsiębiorcę można nałożyć dodatkowe zobowiązanie w pełnej wysokości. Nie ma znaczenia, czy spóźnienie jest wywołane błędem ludzkim, czy też innymi okolicznościami – podkreślił dyrektor KIS. Przywołał też prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 18 listopada 2021 r. (sygn. akt I SA/Rz 699/21), który potwierdzał takie stanowisko.

Z fiskusem zgodził się również WSA w Olsztynie, gdy trafiła do niego skarga spółki (wyrok z 13 października 2022 r., sygn. akt I SA/Ol 301/22). Sąd uznał, że dodatkowa opłata nie może być miarkowana w drodze uznania organu podatkowego.

Innego zdania był dopiero Naczelny Sąd Administracyjny we wczorajszym wyroku. Sędzia Krzysztof Winiarski porównał dodatkową opłatę od środków spożywczych do dodatkowego zobowiązania podatkowego (sankcji VAT), o którym mowa w art. 112b i 112c ustawy o VAT. Choć ma ona nominalne cechy podatku, to jest sankcją administracyjną. Należy do niej stosować zasadę proporcjonalności, o której mowa w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości UE – stwierdził sędzia Winiarski. ©℗

orzecznictwo