Starosta musi posiadać wiarygodne informacje by skierować na kontrolę pod kątem przeciwwskazań do prowadzenia pojazdów. Dopiero po potwierdzeniu wątpliwości organ może obligować daną osobę do weryfikacji stanu zdrowia – orzekł WSA w Krakowie.

Sprawa dotyczyła mężczyzny, który otrzymał od starosty decyzję o skierowaniu na badania lekarskie przeprowadzane w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami. Powodem tego działania było pismo zastępcy Głównego Lekarza Orzecznika ZUS, które zawierało szczątkową informacje na temat istnieniu u badanego przeszkód do kierowania pojazdami. Skarżący poczuł się urażony skierowaniem i odwołał się od decyzji do SKO. Organ II instancji przychylił się do stanowiska starosty.

Mężczyzna zgłosił się do ZUS, gdyż ubiegał się o dofinansowanie wyjazdu do sanatorium. Potwierdził, że posiada lekki niedowład prawej nogi, jednak jego zdaniem nie wpływa on na jego zdolności motoryczne.

WORD-y zamiast hamować, dodają gazu. Samorządy mnożą punkty egzaminacyjne
WORD-y zamiast hamować, dodają gazu. Samorządy mnożą punkty egzaminacyjne

Zobacz również

Przedmiotem postępowania stała się interpretacja art. 99 ust. 1 pkt. 2 lit. b ustawy o kierowaniu pojazdami (Dz. U. z 2015r., poz. 155). Przepis stanowi, że Starosta wydaje decyzję administracyjną o skierowaniu kierowcy lub osoby posiadającej pozwolenie na kierowanie tramwajem na badanie lekarskie, jeżeli istnieją uzasadnione zastrzeżenia co do stanu zdrowia.

Zdaniem sądu za uzasadnione zastrzeżenia nie można uznać występującej w tej sprawie wzmianki, pochodzącej od lekarza orzecznika ZUS. Wysyłanie kogoś na badania na podstawie omawianej informacji jest niezgodne z przepisami prawa. Starosta miał obowiązek dokonania oceny przedstawionych przez lekarza danych, a jeśli miał co do nich wątpliwości lub ich forma nie zapewniała o ich powadze powinien zgłosić się do doktora z prośbą o uzupełnienie lub umotywowanie swojego stanowiska. Oznacza to, że „organy dokonały niewystarczających ustaleń stanu faktycznego i przedwcześnie przyjęły istnienie uzasadnionych zastrzeżeń co do stanu zdrowia skarżącego. W gruncie rzeczy organy nie wyjaśniły, dlaczego uznały, że zachodzi konieczność skierowania go na badania. Nie podjęto żadnych czynności zmierzających do wyjaśnienia, na czym polegają uzasadnione i poważne zastrzeżenia co do stanu zdrowia”.

W związku z powyższym WSA orzekł, że organy naruszyły przepisy ustawy o kierujących pojazdami, rozstrzygając sprawę przedwcześnie, bez dokonania prawidłowych ustaleń, czy w stosunku do skarżącego zachodzą przesłanki do zastosowania danego aktu.

Skarga została uwzględniona, co nie przesądza o rozstrzygnięciu sprawa, a jedynie informuje o proceduralnych nieprawidłowościach.

Wyrok WSA w Krakowie, Sygn. akt: III SA/Kr 1749/14