Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek niemających osobowości prawnej za sprzedaż na targowiskach oraz innych miejscach, w których jest prowadzona sprzedaż. Z pod tej regulacji wyłączona jest natomiast sprzedaż w budynkach lub ich częściach (z wyjątkiem targowiska pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw), co potwierdził wyrok Trybunały Konstytucyjnego.
Przepis dopuszczający możliwość pobierania opłaty w tych miejscach utracił obowiązującą moc 19 czerwca 2011 roku. Opłata targowa pobierana jest niezależnie od należności przekazywanych za korzystanie targowiska. Sprzedający bowiem mogą być obciążani szeregiem dodatkowych opłat, które wynikają z umów cywilnoprawnych zawartych z właścicielem nieruchomości (np. czynsz, czy opłata eksploatacyjna).
W jaki sposób ustala się wysokość opłaty targowej?
Decyduje o tym gmina w drodze uchwały rady. Jej wysokość zależeć będzie od wielkości stoiska, rodzaju sprzedawanego towaru czy też częstotliwości prowadzonego handlu lub nawet dnia tygodnia czy pory roku. Również rada gminy w dowolny sposób może dokonywać zawężenia podmiotów, które będą podlegać opłacie targowej. Zgodnie z obowiązującymi obecnie regulacjami, opłata targowa nie może być pobierana w kwocie wyższej niż 767,68 zł na dziennie.
Opłata targowa ma charakter lokalny. Pobieranie jej należy do zadań prezydent miasta, burmistrza bądź wójta, właściwego dla miejsca, w którym znajduje się dane targowisko.