Zmniejszenie z sześciu do trzech miesięcy wymogu dotyczącego doświadczenia zawodowego w pracy w instytucjach dla osób z zaburzeniami psychicznymi nie spowoduje, że gminom będzie łatwiej o osoby chętne do świadczenia specjalistycznych usług opiekuńczych. Tak uważa Polska Federacja Związkowa Pracowników Socjalnych i Pomocy Społecznej (PFZPSiPS), która przedstawiła uwagi do projektu nowelizacji rozporządzenia ministra polityki społecznej z 22 września 2005 r. w sprawie specjalistycznych usług opiekuńczych (Dz.U. poz. 1598 ze zm.).
Jedna z zaproponowanych w nim zmian przewiduje, że od osób, które będą się zajmować zapewnianiem usług osobom z zaburzeniami psychicznymi, wymagane będzie posiadanie co najmniej trzymiesięcznego, a nie półrocznego stażu pracy w takich jednostkach jak m.in. szpital psychiatryczny, ośrodek terapeutyczno-edukacyjno-wychowawczy i warsztat terapii zajęciowej.
Zdaniem PFZPSiPS dotychczasowe doświadczenia z obniżaniem wymagań, które miały wcześniej miejsce w przypadku pracowników socjalnych i pracowników domów pomocy społecznej, pokazują, że wcale nie przełożyły się na zmniejszenie braków kadrowych i większe zainteresowanie podjęciem zatrudnienia. Organizacja podkreśla, że to nie zbyt wysokie wymogi formalne, ale brak gwarantowanych na odpowiednim poziomie warunków pracy i płacy jest faktyczną przyczyną tego, że specjaliści nie chcą pracować w pomocy społecznej. Dodaje, że zamiast poprawy sytuacji może dojść do odwrotnego skutku, czyli obniżenia jakości i efektywności wsparcia zapewnianego przez osoby zajmujące się świadczeniem specjalistycznych usług opiekuńczych. Dlatego w ocenie PFZPSiPS należy zrezygnować z tej zmiany.
Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej nie uwzględniło jednak tej uwagi. Resort potwierdza, że zmiana jest podyktowana często zgłaszanym problemem w dostępie do specjalistów mogących świadczyć usługi. W opinii ministerstwa nie spowoduje ona obniżenia jakości udzielanego wsparcia, bo analogiczne wymogi dotyczące stażu pracy obowiązują już od kilku lat w środowiskowych domach samopomocy i nie było do tej pory sygnałów wskazujących na pogorszenie się z tego powodu standardu zapewnianej osobom z zaburzeniami psychicznymi opieki. MRiPS zauważa, że stwierdzenie PFZPSiPS mówiące, że na braki kadrowe w pomocy społecznej mają wpływ przede wszystkim niskie wynagrodzenia, jest zbyt ogólne i nie ma do końca zastosowania w odniesieniu do specjalistycznych usług opiekuńczych. Są one bowiem świadczone nie tylko przez osoby mające kwalifikacje w zawodach pomocy społecznej, lecz także przez psychologów, pedagogów i rehabilitantów. Poza tym odbywa się to na podstawie zakupu usług od podmiotów zewnętrznych.
Etap legislacyjny
Konsultacje projektu rozporządzenia
