Mieliśmy wolną kawalerkę po babci. Nie chcieliśmy jej sprzedawać, planowaliśmy wraz z żoną przekazać ją wnuczce, gdy podrośnie. Tymczasem jednak wynajęliśmy mieszkanie studentce. Przez kilka miesięcy było dobrze, ale szybko pojawił się chłopak, wzięli ślub, teraz mają dwójkę dzieci. Ale największy kłopot polega na tym, że od ponad roku lokatorzy nie płacą nam czynszu – opowiada pan Marek, który już dawno wypowiedział im umowę. Niewiele to zmieniło. Młodzi mówili, że pieniędzy nie mają, nie mają też gdzie mieszkać, więc zostają tu. Gdy sprawa trafiła do sądu, ten orzekł eksmisję, przyznał młodym ludziom lokal socjalny. Ale w gminie wolnych mieszkań nie ma. Lokatorzy nie płacą, wyrzucić ich nie można. – Co robić – pyta czytelnik
Kłopot jest poważny. Obecne przepisy w zasadzie nie dopuszczają eksmisji na bruk tylko dlatego, że rodzina znalazła się w trudnej sytuacji finansowej. Eksmitowany musi mieć zagwarantowane przynajmniej tymczasowe pomieszczenie. Zwłaszcza gdy jest to rodzina z małymi dziećmi. Dlatego komornik musi wstrzymać wykonanie wyroku, dopóki gmina nie wskaże lokalu albo eksmitowany sam go nie znajdzie.
Jest jednak tymczasowe rozwiązanie. Jeżeli wobec lokatora orzeczono eksmisję i przyznano mu lokal socjalny, gmina musi taki lokal zapewnić. I gdyby to zrobiła, pan Marek mógłby poszukać nowego lokatora. A jeśli gmina nie jest w stanie wywiązać się z tego obowiązku, właściciel mieszkania może domagać się od samorządu odszkodowania w wysokości czynszu, jaki mógłby otrzymać, gdyby lokal wynajmował odpłatnie. Pan Marek ponosi straty, bo mieszkanie dochodu nie przynosi.
Czytelnik powinien więc zwrócić się do gminy z żądaniem wypłaty odszkodowania za szkodę wyrządzoną przez niewskazanie lokatorom lokalu socjalnego. Może domagać się odszkodowania w wysokości czynszu, jaki mógłby pobierać gdyby mieszkanie zostało zwolnione, od dnia, w którym padł nakaz eksmisji, do dnia, w którym lokatorzy się wyprowadzą.
Podstawa prawna
Art. 18 ust. 5 ustawy z 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 150). Art. 417 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121).