W 2008 r. stołeczni radni podjęli uchwałę w sprawie przekazania dzielnicom niektórych zadań i kompetencji miasta stołecznego Warszawy. W zakresie gruntów i lokali mieszkalnych znalazły się w niej m.in. prawo zmiany stawki procentowej z tytułu użytkowania wieczystego wraz z aktualizacją opłaty, ustalanie innego – niż ustawowy – terminu wnoszenia płatności oraz udzielanie 50-proc. bonifikaty od opłat rocznych za użytkowanie wieczyste nieruchomości gruntowych przeznaczonych na cele mieszkaniowe. Zadania te powierzono zarządom dzielnic.
Grupa mieszkańców reprezentowana przez Stowarzyszenie Interesu Społecznego „Wieczyste” wezwała radę miasta do stwierdzenia niezgodności uchwały z prawem. Ich zdaniem organem właściwym do podejmowania decyzji w sprawie opłat za użytkowanie wieczyste warszawskich nieruchomości jest prezydent miasta. Ustawa o samorządzie gminnym co prawda przewiduje możliwość upoważnienia organu wykonawczego jednostki pomocniczej do wykonywania zadań publicznych, ale wyłącznie w sprawach indywidualnych. Brak odpowiedzi władz Warszawy na wezwanie sprawił, że uchwała została zaskarżona do sądu.
W spółdzielni użytkowanie wieczyste jest elementem biznesu
W spółdzielni użytkowanie wieczyste jest elementem biznesu

Zobacz również
Na rozprawie pełnomocnik prezydenta miasta argumentował, że przepisy przewidują szczególny charakter ustroju Warszawy, który wyraża się m.in. w obowiązku tworzenia jednostek pomocniczych. To z kolei wymusza odmienną interpretację prawa samorządowego i przemawia za legalnością zaskarżonej uchwały. Tym bardziej że w jej wyniku dochodzi do kształtowania indywidualnych praw i obowiązków mieszkańców stolicy.
Sąd podzielił ten punkt widzenia i oddalił skargę. W uzasadnieniu podkreślił, że sprawy dotyczące opłaty za użytkowanie wieczyste mają charakter cywilnoprawny, a nie administracyjny. W związku z tym należy rozróżnić rolę wójta (burmistrza, prezydenta miasta) jako przedstawiciela osoby prawnej, jaką jest gmina, od funkcji organu samorządowego sprawującego władzę publiczną.
Wyrok nie jest prawomocny. Stronom przysługuje skarga kasacyjna do NSA.
ORZECZNICTWO
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 16 lipca 2014 r., sygn. II SA/Wa1447/13