Z wejściem w życie nowego rozporządzenia płacowego wiąże się ważny obowiązek. Pracodawcy samorządowi muszą do niego dostosować wewnętrzne dokumenty i poinformować pracowników z odpowiednim wyprzedzeniem.
Podstawą do wydania regulaminu wynagrodzenia jest art. 39 ustawy o pracownikach samorządowych (dalej: u.p.s.). Zdaniem mecenasa Bartosza Góry, jeżeli w stosownym zarządzeniu jedyną podstawą prawną będzie ww. przepis, to zmiana regulaminu wynagradzania w związku z wejściem w życie nowego rozporządzenia płacowego nie będzie wymagana. Zasadna będzie jedynie nowelizacja regulaminu i ujęcie w nim nowych stanowisk, które nie były uprzednio wykazane.
Zależy od przywołania
– Niewątpliwe jednak część zarządzeń w swojej podstawie prawnej powoływać mogła się na rozporządzenie Rady Ministrów z 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. W takiej sytuacji konieczne będzie wydanie nowego zarządzenia, a to z powodu utarty mocy obowiązującej dotychczasowego rozporządzenia Rady Ministrów.
Wtóruje mu dr Patryk Kuzior, według którego w związku ze zmianami wynikającymi z wydania nowego rozporządzenia płacowego pracodawcy samorządowi powinni dostosować obowiązujące regulaminy wynagradzania. Co prawda, podstawa do ich podjęcia zawarta w ustawie pozostała niezmienna, to jednak rozporządzenie płacowe, które w różnych kwestiach szczegółowych ma wpływ na treści regulaminowe, jest aktem nowym i konieczne jest dostosowanie do jego treści także aktów wewnętrznych funkcjonujących u pracodawców samorządowcy.
Podobnie uważa Piotr Wojciechowski, adwokat specjalizujący się w prawie pracy. Mówi, że w przypadku gdy zmienia się powszechnie obowiązujące prawo pracy mające wpływ na treść wewnątrzzakładowych źródeł w tym zakresie, takich jak np. regulaminy wynagradzania czy pracy, pracodawca musi dążyć do wprowadzenia stanu zgodnego z nowym prawem. To znaczy zobowiązany jest do zmiany ich treści. I podkreśla, że niezbędne są do tego takie czynności, jak podanie do wiadomości nowych przepisów pracownikom z dwutygodniowym wyprzedzeniem, a w przypadku gdy u pracodawcy działają związki zawodowe, uprzednie uzgodnienie z nimi tych zmian.
Pracodawca ustala i uzgadnia
Ustawa o pracownikach samorządowych nie reguluje procedury ustalenia regulaminu wynagradzania. W tym zakresie na mocy art. 43 u.p.s. należy stosować odpowiednio art. 772 kodeksu pracy (dalej: k.p.). Z tym zastrzeżeniem, że pracodawca samorządowy musi wydać regulamin wynagradzania, bez względu na liczbę zatrudnionych pracowników.
Zgodnie z art. 772 par. 4 k.p. regulamin wynagradzania ustala pracodawca. Jeżeli zaś w danym urzędzie działa zakładowa organizacja związkowa, to trzeba to z nią uzgodnić. Gdy negocjacje nie doprowadzą do pozytywnego skutku, to regulamin w wersji proponowanej przez pracodawcę nie może wejść w życie. Jeżeli w danym urzędzie działa więcej niż jedna organizacja związkowa, to wydanie regulaminu musi być uzgodnione z wszystkimi. Tryb postępowania w takim przypadku określa art. 30 ustawy o związkach zawodowych (dalej: u.z.z.). Zgodnie z art. 30 ust. 4 u.z.z. w sprawach wymagających zawarcia porozumienia lub uzgodnienia stanowiska z organizacjami związkowymi organizacje te przedstawiają wspólnie uzgodnione stanowisko. Sposób ustalania i przedstawiania tego stanowiska przez wyłanianą za każdym razem do tych spraw wspólną reprezentację związkową określa porozumienie zawarte przez organizacje związkowe.
WAŻNE Treść regulaminu wynagradzania musi być ustalona na tyle szczegółowo, aby na podstawie jego regulacji można było ustalić warunki umów o pracę poszczególnych pracowników.
Gdy organizacje związkowe uzgodnią z pracodawcą wspólne stanowisko w sprawie tego dokumentu, to w takiej wersji musi on wejść w życie. Jeżeli zaś nie przedstawią wspólnego stanowiska w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia negocjacji, to decyzję co do wprowadzenia w życie przepisów podejmuje samodzielnie pracodawca, po rozpatrzeniu odrębnych stanowisk organizacji związkowych. Wskazany tryb ustalenia regulaminu dotyczy także jego zmiany.
Określając regulamin, trzeba pamiętać, że powinien on być na tyle szczegółowy, aby na podstawie jego przepisów można było ustalić warunki umów o pracę poszczególnych pracowników.
Podstawa prawna
Art. 39 art. 43 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 902 ze zm.).
Rozporządzenie Rady Ministrów z 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1786 ze zm.).
Art. 772, art. 772 par. 4 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 108 ze zm.).
Art. 30 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1881 ze zm.).
Rozporządzenie Rady Ministrów z 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1786 ze zm.).
Art. 772, art. 772 par. 4 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 108 ze zm.).
Art. 30 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1881 ze zm.).
