firma Przedsiębiorcy mogą zyskać na zatrudnianiu starszych podwładnych. Nie muszą wypłacać im wynagrodzenia od 15. dnia niezdolności do pracy. Są także zwolnieni z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy lub FGŚP, jeśli przyjmą osoby bezrobotne
Czy szef zapłaci składki za starszego pracownika
Mój ojciec mający prawie 60 lat przez kilka miesięcy był bezrobotny, bowiem zatrudniająca go firma została zlikwidowana z powodu braku zamówień. Po utracie pracy zarejestrował się jako bezrobotny w urzędzie pracy. Czy jeśli znajdzie pracę, to pracodawca będzie musiał płacić za niego wszystkie składki?
NIE
Aby zachęcić przedsiębiorców do zatrudniania starszych pracowników, wprowadzono specjalne rozwiązanie, które znosi obowiązek opłacania niektórych składek za pracowników, którzy ukończyli 50 lat. Nie opłaca się za nich składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przez 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby po pięćdziesiatce, które w czasie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy. Zwolnienie dotyczy także pracodawców zatrudniających kobiety, które ukończyły 55 lat i 60-letnich mężczyzn.
Podstawa prawna
Art. 9b ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1256).
Czy firma zostanie zwolniona z daniny na Fundusz Pracy
Prowadzę firmę sprzątającą. Planuję zatrudnić starsze osoby do sprzątania mieszkań po zakończonych pracach budowlanych. Koszty pracy są jednak wysokie, więc szukam sposobu na obniżenie wydatków na ten cel. Czy jeśli zatrudnię starsze osoby bezrobotne, to skorzystam z ulgi?
TAK
Pracodawcy nie opłacają składek na Fundusz Pracy przez okres 12 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po zawarciu umowy o pracę, za osoby zatrudnione, które ukończyły 50. rok życia i w okresie 30 dni przed zatrudnieniem pozostawały w ewidencji bezrobotnych powiatowego urzędu pracy.
Składki na Fundusz Pracy opłaca się za kobiety, które nie ukończyły 55 lat, i za mężczyzn młodszych niż lat 60.
Podstawa prawna
Art. 104b ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 645).
Czy można zarobić, zatrudniając kogoś po pięćdziesiątce
W najbliższym czasie chcę zatrudnić do ochrony budowy osoby starsze. Czy istnieje możliwość dopłaty do ich wynagrodzenia przez urząd pracy?
TAK
Dofinansowanie do wynagrodzenia za zatrudnienie bezrobotnego, który ukończył 50 lat, przyznaje starosta. Jeśli pracodawca zatrudni skierowaną do niego osobę bezrobotną, otrzyma refundację wynagrodzenia przez 12 miesięcy – w przypadku zatrudnienia bezrobotnego, który ukończył 50 lat, a nie ukończył 60. Natomiast na wsparcie przez 24 miesiące można liczyć zatrudniając bezrobotnego, który ukończył 60 lat.
Wsparcie przysługuje w kwocie określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 50 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie, obowiązującego w dniu zawarcia umowy. W zamian za wsparcie pracodawcy są zobowiązani zatrudnić taką skierowaną osobę bezrobotną przez okres wskazany w umowie. Przy czym firmy te są zobowiązane do dalszego zatrudnienia tych osób przez 6 lub 12 miesięcy – odpowiednio do okresu dofinansowania.
Podstawa prawna
Art. 60b ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 645).
Czy poniosę karę za zwolnienie dotowanej osoby
Podpisałem umowę ze starostą na zatrudnienie starszego pracownika, którego wynagrodzenie było dotowane przez urząd pracy. Czy jeśli go zwolnię, będę musiał zwrócić dotację?
TAK
Jeśli przedsiębiorca rozwiąże umowę o pracę w czasie, gdy przysługuje mu dofinansowanie lub nie wywiąże się z wymaganego okresu utrzymania zatrudnienia, to będzie zobowiązany do zwrotu wszystkich otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi od całości kwoty, naliczonymi od dnia wypłaty pierwszego dofinansowania wynagrodzenia. Stanie się to w ciągu 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty. Jeżeli firma utrzyma zatrudnienie przez okres dofinansowania wynagrodzenia oraz przez co najmniej połowę obowiązkowego okresu po ustaniu dofinansowania, pracodawca będzie zobowiązany do zwrotu 50 proc. otrzymanej kwoty. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego, bez wypowiedzenia z winy bezrobotnego (tzw. zwolnienie dyscyplinarne) lub wygaśnięcia stosunku pracy bezrobotnego w trakcie dofinansowania bądź przed upływem wskazanych okresów, starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego. Dofinansowanie wynagrodzenia za zatrudnienie bezrobotnego, który ukończył 50. rok życia, jest udzielane zgodnie z warunkami pomocy de minimis.
Podstawa prawna
Art. 60b ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 645).
Czy można przyjąć dorosłego na naukę zawodu
Otwieram kolejny zakład produkcyjny. Chciałbym zatrudnić pracowników, ale wiem, że nie jest łatwo o fachowca. Czy istnieje możliwość, aby państwo dopłaciło do nauki nowych pracowników?
TAK
Takie rozwiązanie jest korzystne dla firmy, bowiem może ona otrzymać refundację wydatków poniesionych na każdego dorosłego uczestnika szkolenia, a więc także i starszych pracowników, w wysokości określonej w umowie, maksymalnie do wysokości 2 proc. przeciętnego wynagrodzenia za każdy pełny miesiąc programu. Dofinansowanie dotyczy wydatków poniesionych głównie na materiały i surowce, eksploatację maszyn i urządzeń, odzież roboczą, posiłki regeneracyjne i inne środki niezbędne do realizacji programu. Na podstawie umowy starosta przyznaje jednorazową premię za każdy pełny miesiąc przygotowania zawodowego dorosłego uczestnika szkolenia, jeżeli ukończy on program pomyślnie zdanym egzaminem. Przygotowanie zawodowe dorosłych odbywa się według programu nastawionego na nabywanie umiejętności praktycznych i wiedzy teoretycznej, niezbędnych do wykonywania zadań zawodowych. Pracodawca może przygotować program szkolenia sam lub wspólnie z instytucją szkoleniową. Zajęcia praktyczne powinny trwać minimum 80 proc. czasu całego przygotowania zawodowego dorosłych i mają odbywać się firmie.
Na przedsiębiorcę spadają jednak określone obowiązki. Pracodawca musi wyznaczyć opiekuna osoby bezrobotnej na czas szkolenia. Co więcej, osobie bezrobotnej odbywającej przygotowanie zawodowe przysługują dwa dni wolne za każde 30 dni programu. Firma musi dostarczyć staroście w terminie pięciu dni po zakończeniu miesiąca listę obecności uczestników.
Dodatkowo przedsiębiorca jest zobowiązany umożliwić staroście nadzór nad realizacją programu. Jednocześnie do siedmiu dni od ukończenia programu właściciel firmy jest zobowiązany wydać uczestnikowi zaświadczenie o ukończeniu kursu, a jego kopię przedstawić staroście. Pracodawca, który skorzystał z refundacji, jest zobowiązany przechowywać dokumentację pozwalającą na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami rozporządzenia przez 10 lat od dnia przyznania pomocy. Refundację można dostać, jeżeli wartość pomocy de minimis w okresie ostatnich trzech lat kalendarzowych nie przekracza maksymalnej kwoty pomocy, tj. 200 tys. euro.
Wniosek o jednorazową premię można złożyć w ciągu trzech miesięcy od pomyślnego zdania egzaminu przez uczestnika przygotowania zawodowego dorosłych, dołączając kopię dyplomu lub innego dokumentu potwierdzającego zdanie egzaminu.
Podstawa prawna
Art. 2 ust. 1 pkt 27a, pkt 29a, pkt 29b oraz art. 53 a–m ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 645).
Czy trzeba płacić starszym całe chorobowe
Od wielu lat zatrudniam tych samych pracowników. Kiedyś nigdy nie chorowali. Teraz się postarzeli i zaczęli korzystać ze zwolnień lekarskich. Czy sam muszę wypłacać ich całe chorobowe?
NIE
Pracodawcy zatrudniający starszych pracowników mają możliwość zmniejszenia kosztów związanych z ich chorobami. Chodzi o konieczność wypłaty wynagrodzenia chorobowego w całości finansowanego ze środków pracodawcy. Generalnie wynagrodzenie to przysługuje pracownikowi za pierwsze 33 dni choroby w danym roku kalendarzowym.
Jednak pracownicy, którzy ukończyli 50 lat, zachowują do niego prawo tylko przez pierwsze 14 dni niezdolności do pracy. Od 15. dnia choroby przysługuje im zasiłek z ubezpieczenia chorobowego, który nie obciąża środków pracodawcy. Jest on bowiem wypłacany przez ZUS. Przedsiębiorcy muszą jednak pamiętać, że zmniejszenie kosztów choroby starszego pracownika dotyczy niezdolności do pracy przypadającej po roku kalendarzowym, w którym pracownik ukończył 50. rok życia. Zdarza się, że pracodawcy zapominają o tej zasadzie i wypłacają wynagrodzenia chorobowe przez 14 dni w roku, w którym dana osoba skończyła 50 lat. ⒸⓅ
Podstawa prawna
Art. 92 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).