Dla skuteczności wypowiedzenia umowy o pracę nie jest konieczna zgoda pracodawcy. Musi mieć on jednak możliwość zapoznania się z treścią tego oświadczenia.
Zgodnie z treścią art. 32 par. 1 Kodeksu pracy każda ze stron może rozwiązać umowę o pracę za wypowiedzeniem.
W praktyce częściej spotkamy się z sytuacją kiedy wypowiedzenia nie chce przyjąć pracownik. Może się jednak zdarzyć, że to pracodawca nie będzie chciał puścić swojego podwładnego. Czy ma do tego prawo?
Jak wynika z przytoczonego wyżej przepisu możliwość rozwiązania umowy za wypowiedzeniem jest zarówno prawem pracodawcy, jak i pracownika.
Oznacza to, że jeżeli wypowiedzenie umowy o pracę zostało już złożone przez pracownika, pracodawca nie może odmówić jego przyjęcia. Wypowiedzenie jest bowiem oświadczeniem woli, a zatem czynnością jednostronną, a zgoda lub jej brak ze strony pracodawcy na złożenie wypowiedzenia stosunku pracy nie wpływa na skuteczność oświadczenia woli.
Kwestię tę reguluje art. 61 par. Kodeksu cywilnego. Stanowi on, że oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Odwołanie takiego oświadczenia jest skuteczne, jeżeli doszło jednocześnie z tym oświadczeniem lub wcześniej.
Nie ma więc problemu, jeśli pracownik wręcza pracodawcy wypowiedzenie osobiście. Jest ono ważne także wtedy, gdy pracodawca odmówi przyjęcia dokumentu. Miał on bowiem możliwość zapoznania się z jego treścią.
Kodeks pracy 2021. Praktyczny komentarz z przykładami >>>>>
Takie stanowisko potwierdza zresztą bogate orzecznictwo Sądu Najwyższego w tym zakresie. Jak zauważył on w wyroku z dnia 3 października 2017 r. (II PK 242/16) „oświadczenie woli pracodawcy o rozwiązaniu z pracownikiem umowy o pracę wywiera skutek prawny w momencie, w którym adresat tego oświadczenia woli (pracownik) mógł realnie zapoznać się z jego treścią. W sytuacji, gdy pracownik, mając realną możliwość zapoznania się z treścią oświadczenia woli, z własnej woli, celowo nie podejmuje przesyłki zawierającej to oświadczenie, należy przyjąć, iż zostało mu ono skutecznie złożone. Taką możliwość ma pracownik, któremu pismo rozwiązujące umowę o pracę wysłano listem poleconym, jeśli nie wystąpiły okoliczności uniemożliwiające mu odebranie przesyłki w urzędzie pocztowym, np. brak awiza w skrzynce pocztowej bądź dłuższa nieobecność pracownika pod wskazanym pracodawcy adresem czy też inne, niezależne od pracownika przeszkody w podjęciu przesyłki.”. Uwagi te są aktualne również do sytuacji, w której to pracownik składa wypowiedzenie umowy.
W tym miejscu należy wskazać, że co prawda zgodnie z art. 30 par. 3 Kodeksu pracy oświadczenie każdej ze stron o wypowiedzeniu lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinno nastąpić na piśmie. Jednak zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, które także stosuje się do wypowiedzenia, forma pisemna nie jest zastrzeżona rygorem nieważności. W praktyce oznacza to, że wypowiedzenie można złożyć również w innej formie (np. telefonicznie czy faksem). Taką możliwość przewidział Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 lutego 2010 r. (II PK 204/09). Zauważył on bowiem, że o doręczeniu pracownikowi zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia należy mówić nie tylko wtedy, gdy pismo zawierające to zawiadomienie zostało mu wręczone osobiście (doszło do jego rąk) ale także i wtedy, gdy nie zostało mu fizycznie wręczone, lecz dotarło do niego w taki sposób, iż miał on realną (a nie hipotetyczną) możliwość zapoznania się z jego treścią”.