Czas pracy osoby niepełnosprawnej w stopniu znacznym i umiarkowanym nie może przekraczać 7 godzin na dobę i 35 godzin w tygodniu. To zasadnicza zmiana wprowadzona do ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Rozwiązanie to oznacza wykonanie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z czerwca 2013 r., który zakwestionował znowelizowane przepisy tej ustawy, obowiązujące od początku 2012 r.
Do końca 2011 r. obowiązywała zasada, według której czas pracy niepełnosprawnych w stopniu znacznym lub umiarkowanym wynosił maksymalnie 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo. Od 2012 r., w wyniku nowelizacji ustawy, zaczęła obowiązywać nowa zasada, na podstawie której czas pracy tych osób wynosi maksymalnie 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo. Mimo tej zmiany osoby takie nadal mogą pracować krócej, ale pod warunkiem uzyskania zaświadczenia od lekarza, w którym uzasadnił on konieczność skróconego wymiaru czasu pracy. Jeśli lekarz nie wydał takiego zaświadczenia, to niepełnosprawny musi pracować w pełnym wymiarze. TK uznał jednak, że uzależnienie stosowania skróconego wymiaru czasu pracy wobec osób niepełnosprawnych (w stopniu znacznym i umiarkowanym) od uzyskania zaświadczenia lekarskiego, jest niezgodne z art. 2 w związku z art. 69 konstytucji.
Na podstawie orzeczenia TK, od 10 lipca 2014 r. skrócone normy czasu dla osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym i umiarkowanym będą stosowane bez konieczności dostarczania dodatkowego zaświadczenia lekarskiego. Tylko do 9 lipca 2014 r. niepełnosprawni, którym lekarz nie zalecił pracy w krótszym wymiarze, będą pracować maksymalnie 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo.