Dłuższy niż wymagany przez ustawę okres zatrudnienia w warunkach szczególnych w żaden sposób nie wpływa na wysokość należnej rekompensaty, a tym samym świadczenia emerytalnego. Ustawodawca wymaga jedynie 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Tak orzekł Sąd Okręgowy w Częstochowie.
Sprawa dotyczyła mężczyzny, który w chwili ubiegania się o emeryturę miał nieco ponad 24 lata stażu pracy, w tym prawie 21 w warunkach szczególnych. W październiku 2018 r. złożył on wniosek do ZUS o przyznanie mu prawa do emerytury. Decyzją organu rentowego przy ustalaniu świadczenia doliczono do wartości kapitału początkowego wartość rekompensaty z tytułu utraty możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury ze względu na pracę w warunkach szkodliwych. Mężczyzna zakwestionował decyzję ZUS. Dopatrzył się bowiem, że organ rentowy nie uznał mu dwóch lat pracy w szczególnych warunkach. A tym samym – w jego przekonaniu – błędnie wyliczył kwotę rekompensaty oraz przysługującej mu emerytury. Mężczyzna przedłożył zaświadczenia i świadectwo pracy za podany okres, z których wynikało, że pracował na stanowisku spawacza na dole. Oczekiwał ponownego przeliczenia świadczenia.
Organ rentowy odmówił i jednocześnie pouczył ubezpieczonego, że do uzyskania prawa do rekompensaty wymagany jest przynajmniej 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych. Jednak wysokość rekompensaty nie jest uzależniona od liczby udokumentowanych lat pracy w szczególnych warunkach.
Z decyzją ZUS nie zgodził się emeryt. Sprawa trafiła do sądu.
Sąd Okręgowy, w uzasadnieniu wyroku opublikowanym kilka dni temu, powołał się na przepisy ustawy o emeryturach pomostowych z 19 grudnia 2008 r. (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1924 ze zm.). Zgodnie z art. 21 ust. 1 rekompensata przysługuje ubezpieczonemu, jeżeli okres pracy w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze wynosi co najmniej 15 lat. Z kolei art. 2 pkt 5 określa, że rekompensata stanowi odszkodowanie za utratę możliwości nabycia prawa do wcześniejszej emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze dla osób, które nie nabędą prawa do emerytury pomostowej. Rekompensata przyznawana jest w formie dodatku do kapitału początkowego, o czym mówi art. 23 ust. 2.
Zatem określony jest wymóg przynajmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Praca ponad wymóg ustawowy nie wpływa na wysokość należnej rekompensaty. „Wysokość należnej ubezpieczonemu rekompensaty mogłaby ulec zmianie jedynie w przypadku ewentualnego doliczenia okresów składkowych i nieskładkowych oraz ponownego przeliczenia kapitału początkowego” – wskazał dodatkowo sąd.
Sąd okręgowy zgodził się zatem z ZUS i odwołanie ubezpieczonego uznał za bezzasadne. Wyrok jest prawomocny.

orzecznictwo

Wyrok Sądu Okręgowego w Częstochowie z 16 października 2019 r., sygn. akt IV U 1322/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia