Przedsiębiorca zatrudnia na podstawie umowy o pracę obcokrajowców, m.in. narodowości ukraińskiej. Z uwagi na wymagającą sytuację na rynku pracy zdecydował się zamieszczać w zawieranych z nimi umowach postanowienia umożliwiające im zamieszkanie w posiadanych przez siebie nieruchomościach, i to po cenach niższych niż rynkowe. Pracownik z własnych środków będzie płacić część czynszu za mieszkanie oraz opłat za media.
Firma miała wątpliwości, czy w takim przypadku w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne powinny zostać uwzględnione korzyści materialne polegające na uprawnieniu do zakupu po cenie niższej niż detaliczna usług najmu. Uważała, że nie.
Organ rentowy miał jednak inne zdanie na ten temat. W uzasadnieniu wskazał, że z literalnego brzmienia par. 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1949) wynika, że z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystają jedynie te przychody, które wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu oraz mają postać niepieniężną.
Jeżeli zatem otrzymane świadczenia wynikają z innej podstawy, to choć pracownik nabędzie je w cenie promocyjnej, będą stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Tak też będzie w opisywanym przypadku, bowiem korzyść, jaką uzyska pracownik, będzie wynikała z postanowień zawartych w umowie o pracę.
Decyzja ZUS w Lublinie z 13 czerwca 2019 r. (WPI/200000/43/490/2019)
