Od 28 lutego do 9 marca 2019 r. przedsiębiorca – osoba fizyczna (podatnik VAT czynny) wykonał usługę wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską na rzecz Y spółka z o.o. (podatnik VAT czynny). Pomiędzy spółką Y a przedsiębiorcą nie zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym czy kapitałowym itp. Z kolei Y spółka z o.o. otrzymała zlecenie wykonania tej usługi od firmy A (podatnik VAT czynny) – generalnego wykonawcy (realizującego inwestycję, tj. budowę budynku biurowego na zlecenie inwestora).
Przedmiotowa usługa wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską jest zakwalifikowana do grupowania PKWiU 43.99.90.0 ”Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych„. Zgodnie z umową zawartą na wykonanie tej usługi przedsiębiorcy należy się wynagrodzenie w wysokości 10 tys. zł netto. Przedsiębiorca wystawił 11 marca 2019 r. fakturę (bez stawki i kwoty podatku). Należność ta ma być zapłacona przez spółkę Y przelewem na rachunek bankowy przedsiębiorcy. Jak przedsiębiorca powinien rozliczyć VAT i PIT od wykonanej usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską? Jak spółka Y powinna rozliczyć VAT od nabycia tej usługi? Przedsiębiorca rozliczający się na zasadach podatku liniowego prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową. Przedsiębiorca VAT i zaliczki na PIT rozlicza za okresy miesięczne. Z kolei rokiem podatkowym spółki Y jest rok kalendarzowy, a właściwą dla niej stawką CIT jest stawka w wysokości 19 proc. Spółka VAT i zaliczki na CIT rozlicza za okresy miesięczne.

VAT

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:
a) usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT;
b) usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
W przypadku usług wymienionych w poz. 2 –48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT przepis art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT stosuje się, jeżeli usługodawca świadczy te usługi jako podwykonawca (art. 17 ust. 1h ustawy o VAT).
W tym przypadku usługodawca nie rozlicza podatku należnego (zob. art. 17 ust. 2 ustawy o VAT).
Mechanizm odwrotnego obciążenia zakłada, że zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego od dokonanej czynności podlegającej opodatkowaniu VAT jest nabywca towarów lub usług. Mechanizm ten jest wyjątkiem od reguły ogólnej, zgodnie z którą rozliczenia VAT dokonuje sprzedawca, który dostarcza towary lub świadczy usługę (interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 czerwca 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.263.2018.1.RD). Rozliczanie VAT z tytułu robót budowlanych na zasadzie mechanizmu odwróconego obciążenia ma zastosowanie, jeśli łącznie spełnione są następujące warunki:
  • usługodawca i usługobiorca są podatnikami VAT czynnymi;
  • świadczenie dotyczy usług budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy o VAT (poz. 2–48), objętych wskazanymi tam symbolami PKWiU;
  • usługodawca jest podwykonawcą usługobiorcy, czyli usługodawca nie jest generalnym wykonawcą usług i jego sprzedaż nie jest zwolniona na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT.
  • Czy służebność na gruntach JST ustanowiona dla podmiotów prywatnych zawsze odpłatna?Kiedy spadkobierca odpowiada za przedawnione długi zmarłego przedsiębiorcy?
Jeżeli chociaż jeden z ww. warunków nie zostanie spełniony, nie wystąpi mechanizm odwrotnego obciążenia (zob. interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2018 r., nr 0115-KDIT1-3.4012.292.2018.1.JC).
W analizowanej sprawie spełnione będą wszystkie ww. warunki do objęcia wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską pomiędzy przedsiębiorcą a spółką Y na zasadach odwróconego obciążenia, gdyż:
  • obaj kontrahenci są podatnikami VAT czynnymi, tj. nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego,
  • przedsiębiorca świadczący tę usługę działa w charakterze podwykonawcy,
  • przedmiotowe usługi są sklasyfikowane w grupowaniu 43.99.90.0 (”Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych„), a zatem są to usługi wymienione w poz. 48 załącznika nr 14 do ustawy o VAT.
W tym zakresie warto wskazać interpretacje indywidualne dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 czerwca 2017 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.45.2017.2.KT; z 13 maja 2017 r., nr 1462-IPPP3.4512.101.2017.2.JF).
Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia podwykonawcy, w związku z tym dla prawidłowego rozumienia tego terminu wystarczające będzie posłużenie się powszechnym jego znaczeniem wynikającym z wykładni językowej (por. interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2018 r., nr 0112-KDIL1-1.4012.241.2018.2.MR).
Zgodnie z definicją słownikową podwykonawca to firma lub osoba wykonująca pracę na zlecenie głównego wykonawcy (http://sjp.pwn.pl/szukaj/podwykonawca.html). A jak wyjaśnił dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 11 czerwca 2018 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.334.2018.3.JSO (…), ”podwykonawca to dalszy wykonawca prac (częściowych lub całościowych) w ramach zleconej przez inwestora na rzecz głównego wykonawcy inwestycji. A zatem podwykonawca jest podatnikiem działającym na zlecenie głównego wykonawcy (…)„.
Podwykonawcą będzie zatem każdy podmiot będący usługodawcą, który nie jest generalnym wykonawcą w ramach danej inwestycji budowlanej, przyjmujący zlecenie wykonania tej inwestycji bezpośrednio od inwestora (por. interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 11 maja 2018 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.149.2018.2.JS).
Organy podatkowe przyjmują, iż przy dalszych podzleceniach przyjąć należy podejście, zgodnie z którym podwykonawca zlecający jest – w stosunku do swojego podwykonawcy – głównym wykonawcą swojego zakresu prac (i w konsekwencji rozliczy pod zlecone usługi budowlane na zasadzie odwróconego obciążenia). Tu warto zapoznać się z interpretacjami indywidualnymi dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 czerwca 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.263.2018.1.RD, oraz z 30 maja 2018 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.211.2018.1.RM.
W analizowanej sprawie przedsiębiorca wykonuje swoją usługę w ramach dalszego podzlecenia, a zatem jest podwykonawcą spółki Y w rozumieniu art. 17 ust. 1h ustawy o VAT. Na marginesie należy wyjaśnić, iż także usługa wykonana na rzecz firmy A przez spółkę Y powinna być opodatkowana na zasadach odwróconego obciążenia. Ponieważ spółka Y występuje tu w charakterze podwykonawcy firmy A, tj. generalnego wykonawcy (podatnika VAT czynnego), a odsprzedawana jest usługa wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską. Kwestia ta nie będzie jednak przedmiotem dalszej analizy w schemacie rozliczenia.
Świadczona przez przedsiębiorcę usługa wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską na rzecz spółki Y podlega rozliczeniu na zasadach odwróconego obciążenia. Oznacza to, że podatek od tych usług rozlicza nabywca (spółka Y), a nie usługodawca (przedsiębiorca).

Rozliczenie VAT u usługodawcy (przedsiębiorca)

Jak zostało to przedstawione wcześniej, podatek należny z tytułu świadczenia przez przedsiębiorcę przedmiotowej usługi na rzecz spółki Y nie jest rozliczany przez niego. Nie oznacza to jednak, iż nie powinien on wykazać tej transakcji w deklaracji VAT-7. Usługodawca robót budowlanych objętych mechanizmem odwróconego obciążenia powinien bowiem wskazać w deklaracji VAT-7 (poz. 31) podstawę opodatkowania tych usług. W analizowanej sprawie podstawą opodatkowania przedmiotowej usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską będzie kwota netto należnego wynagrodzenia, tj. 10 tys. zł. Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (zob. art. 29a ust. 1 in principio ustawy o VAT). Podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku (zob. art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT). Usługi te należy wykazać w deklaracji VAT-7 za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy od tych usług. W analizowanej sprawie przedmiotowa usługa trwała od 28 lutego do 9 marca 2019 r., a została udokumentowana fakturą 11 marca 2019 r.
Zgodnie z zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. Jednak w przypadku robót budowlanych wykonanych na rzecz podatnika ustawodawca w sposób szczególny określił moment powstania obowiązku podatkowego. Stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1 ustawy o VAT (tj. m.in. w przypadku wystawienia faktury na rzecz podatnika VAT), z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.
W przypadku gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury (w przypadku usług budowlanych lub budowlano-montażowych fakturę wystawia się nie później niż 30. dnia od dnia wykonania usług), a w przypadku gdy nie określono takiego terminu, z chwilą upływu terminu płatności (zob. art. 19a ust. 7, art. 106i ust. 3 pkt 1 lit. a, ust. 9 ustawy o VAT). W analizowanej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu wykonania przedmiotowej usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską powstała 11 marca 2019 r., tj. z chwilą wystawienia przez przedsiębiorcę faktury dokumentującej jej wykonanie. Przedsiębiorca powinien zatem w deklaracji VAT-7 (w poz. 31) za marzec 2019 r. wykazać podstawę opodatkowania tych usług (tj. kwotę 10 tys. zł). Powinien także wykazać wartość przedmiotowej usługi (10 tys. zł) w informacji podsumowującej w obrocie krajowym VAT-27.
Uwaga: Wystawienie 11 marca 2019 r. przez przedsiębiorcę faktury (bez stawki i kwoty podatku) jest prawidłowe. Jednak faktura ta powinna zawierać dodatkowo wyrazy ”odwrotne obciążenie„.

Rozliczenie VAT u usługobiorcy (spółka Y)

Jak zostało to już wyjaśnione, ciężar rozliczenia podatku należnego od przedmiotowej usługi spoczywa na spółce Y. Ustawodawca nie określił w sposób szczególny sposobu ustalania podstawy opodatkowania i momentu rozpoznawania obowiązku podatkowego w przypadku usług, od których podatek musi zapłacić usługodawca w ramach mechanizmu odwróconego obciążenia. W analizowanej sprawie obowiązek podatkowy z tytułu wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską powstał zatem 11 marca 2019 r., tj. z chwilą wystawienia przez przedsiębiorcę faktury dokumentującej jej wykonanie. Zatem usługobiorca (spółka Y) powinien rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu nabycia tej usługi w rozliczeniu za marzec 2019 r. Z kolei podstawą opodatkowania tej czynności u usługobiorcy będzie także kwota wynagrodzenia netto, tj. 10 tys. zł. Właściwą stawką VAT do tej usługi będzie stawka podstawowa wynosząca aktualnie 23 proc. (zob. art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa pkt 1 ustawy o VAT). Podatek należny od nabycia usługi polegającej na wynajmie żurawia wieżowego z obsługą operatorską wyniesie zatem 2300 zł (10 tys. zł x 23 proc.). Zatem w deklaracji VAT-7 za marzec 2019 r. spółka wykazuje w poz. 34 podstawę opodatkowania (10 tys. zł), a w poz. 35 kwotę podatku należnego (2300 zł). Spółka Y nie składa natomiast w związku z nabyciem tej usługi informacji podsumowującej VAT-27.
Kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. kwota podatku należnego z tytułu świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikiem jest ich usługobiorca (zob. art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. a ustawy o VAT). W analizowanej sprawie kwota podatku należnego w wysokości 2300 zł z tytułu rozliczenia w mechanizmie odwróconego obciążenia przedmiotowej usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską stanowi dla jej usługobiorcy (spółka Y) kwotę podatku należnego. W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (zob. art. 86 ust. 1 ustawy o VAT).
Spółka Y przedmiotową usługę nabyła w celu realizacji usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską świadczonej na rzecz firmy A. Usługa świadczona przez spółkę Y na rzecz firmy A podlega opodatkowaniu według 23 proc. – stawki podatku, z tym iż także ona rozliczana jest w mechanizmie odwróconego obciążenia. Usługa nabyta od przedsiębiorcy wykazuje zatem bezpośredni związek z działalnością opodatkowaną VAT, a zatem w świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT spółce Y przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, aby zachodziły okoliczności wskazane w art. 88 ustawy o VAT. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy (art. 86 ust. 10 ustawy o VAT). W analizowanym przypadku obowiązek podatkowy od przedmiotowej usługi powstał w marcu 2019 r., a zatem także w rozliczeniu za marzec 2019 r. po stronie spółki Y powstało uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego z tego tytułu. Na potrzeby schematu rozliczenia zakładam, iż spółka w pierwotnej deklaracji VAT-7 za marzec 2019 r. wykaże zarówno podatek naliczony z tytułu nabycia tej usługi, jak i podatek należny. Spełniony tym samym zostanie warunek określony w art. 86 ust. 10b pkt 3 ustawy o VAT. Zgodnie z nim prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT podatnikiem jest ich usługobiorca, powstaje zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT (tj. w rozliczeniu za okres powstania obowiązku podatkowego). Przy czym stanie się tak tylko pod warunkiem, że podatnik uwzględni kwotę podatku należnego z tytułu tych transakcji w deklaracji podatkowej, w której jest on obowiązany rozliczyć ten podatek nie później niż w terminie trzech miesięcy od upływu miesiąca, w którym w odniesieniu do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy. Nie znajdzie zatem zastosowania art. 86 ust. 10i ustawy o VAT. W deklaracji VAT-7 za marzec 2019 r. spółka Y powinna zatem wykazać w poz. 45 wartość netto nabytej usługi, tj. 10 tys. zł, a w poz. 46 podatek naliczony w wysokości 2300 zł.
Uwaga: Na potrzeby ujęcia podatku należnego i podatku naliczonego od nabycia przedmiotowej usługi w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT i JPK_VAT, wedle swego wyboru, spółka Y może sporządzić odpowiednik faktury wewnętrznej albo ująć fakturę otrzymaną od usługodawcy (przedsiębiorcy), po wyliczeniu na jej odwrocie kwoty podatku należnego.

PODATEK DOCHODOWY

Rozliczenie przychodów (PIT) u przedsiębiorcy

Za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne – choćby nie zostały faktycznie otrzymane – po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług (zob. art. 14 ust. 1 ustawy o PIT). Przez przychody należne należy rozumieć wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. Z kolei należność wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia, jak i do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelności to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia (por. wyrok NSA z 31 stycznia 2006 r., sygn. akt II FSK 198/05; wyrok WSA w Bydgoszczy z 21 listopada 2007 r., sygn. akt I SA/Bd 651/07).
W analizowanej sprawie przychodem przedsiębiorcy z tytułu wykonania na rzecz spółki Y usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską będzie ustalona kwota wynagrodzenia netto, tj. 10 tys. zł. Za datę powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się – stosownie do reguły zawartej w art. 14 ust. 1c ustawy o PIT (z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1e, 1h–1j i 1n–1p ustawy o PIT) – dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi nie później niż dzień:
1) wystawienia faktury albo
2) uregulowania należności.
W analizowanej sprawie należy uznać, iż przychód powstanie w dacie wykonania usługi, tj. 9 marca 2019 r. (wystawienie faktury jest późniejsze, a zapłatę ma przedsiębiorca dopiero otrzymać). Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedsiębiorca rozlicza się na zasadach podatku liniowego. Stosownie do art. 30c ustawy o PIT właściwą dla przedsiębiorcy stawką PIT jest zatem jednolita 19-proc. stawka PIT. Należny PIT od przedmiotowej usługi za marzec 2019 r. wyniesie zatem 1900 zł (10 tys. zł x 19 proc.), przy założeniu, że przychody stanowią podstawę opodatkowania.

Rozliczenie kosztów w spółce Y

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (art. 15 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy o CIT). Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, musi on:
  • zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztów uzyskania przychodów podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik);
  • być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
  • pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
  • zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów ze źródła przychodów;
  • być właściwie udokumentowany;
  • nie znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodu.
Spółka Y usługę nabyła w celu realizacji usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską świadczonej na rzecz firmy A. Zatem nabycie tej usługi od przedsiębiorcy wykazuje niewątpliwie związek z prowadzoną działalnością i uzyskiwanymi przychodami. Poniesienie wydatku jest właściwie udokumentowane (faktura) i – jak rozumiem – wydatek poniosła definitywnie spółka Y. Zaliczeniu tego wydatku do kosztów podatkowych nie sprzeciwia się art. 16 ustawy o CIT. Należy zatem uznać, iż poniesiony na nabycie przedmiotowej usługi wydatek stanowi dla spółki Y koszt uzyskania przychodów. Ustawa o CIT dokonuje podziału kosztów na tzw. koszty bezpośrednie i koszty pośrednie. Przedmiotowe wydatki należy uznać za koszt bezpośredni, gdyż jest ściśle związany z przychodami spółki Y, które ona osiągnie z tytułu odsprzedaży usługi firmie A.
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (zob. art. 15 ust. 4 ustawy o CIT). Wyjątki przewidziane w art. 15 ust. 4b i 4c ustawy o CIT nie znajdą zastosowania do przedmiotowego wydatku.
Przedmiotowa usługa została wykonana 9 marca 2019 r., zatem – stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy o CIT – należy uznać, iż przychody z tego tytułu spółka Y zyskała także w marcu 2019 r. Na potrzeby schematu rozliczenia zakładam, iż spółka Y nie wystawiła wcześniej na rzecz firmy A faktury z tego tytułu ani nie otrzymała zapłaty. Zatem koszty uzyskania przychodów z tytułu nabycia przedmiotowej usługi od przedsiębiorcy powinny być rozliczone w marcu 2019 r., tj. w okresie, kiedy spółka Y uzyskała odpowiadające im przychody.
Podatek naliczony (powstały z przekształcenia podatku należnego) z tytułu nabycia tej usługi w wysokości 2300 zł, jako podlegający odliczeniu w deklaracji VAT-7, nie stanowi kosztu uzyskania przychodów stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT.
Schemat rozliczenia wykonania na rzecz spółki Y usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską przez przedsiębiorcę*
1. JAKI PODATEK:
PIT
Przychody: 10 000 zł
KUP: nie wystąpią (brak informacji w stanie faktycznym)
Zaliczka na PIT: 1900 zł (10 000 zł x 19 proc.)
VAT
Podatek należny: nie wystąpi (usługi objęte są mechanizmem odwróconego obciążenia, podatek należny rozlicza usługobiorca); przedsiębiorca powinien jednak zadeklarować podstawę opodatkowania tej usługi w deklaracji VAT-7 i informacji VAT-27).
Podatek naliczony: nie wystąpi (brak informacji w stanie faktycznym)
2. W JAKIEJ DEKLARACJI WYKAZAĆ PODATEK:
VAT
W deklaracji VAT-7 i informacji VAT-27 wykazujemy podstawę opodatkowania, tj. 10 000 zł
PIT
Nie ma obowiązku składać deklaracji zaliczkowej, przedsiębiorca powinien jednak uwzględnić przychody z tytułu wykonania tej usługi przy obliczeniu zaliczki na podatek PIT za marzec 2019 r., a po zakończeniu roku podatkowego uwzględnić je w PIT-36L
3. TERMIN ZŁOŻENIA DEKLARACJI:
PIT-36L: do 30 kwietnia 2020 r.
VAT-7, VAT-27 i JPK_VAT: do 25 kwietnia 2019 r.
* w schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności
Schemat rozliczenia nabycia od przedsiębiorcy usługi wynajmu żurawia wieżowego z obsługą operatorską przez spółkę Y* ©℗
1. JAKI PODATEK:
CIT
Przychody: nie wystąpią (brak informacji w stanie faktycznym)
KUP: 10 000 zł
Zaliczka na PIT: nie wystąpi
VAT
Podatek należny: 2300 zł (10 000 zł x 23 proc.); w deklaracji VAT-7 wykazujemy podstawę opodatkowania, tj. 10 000 zł, i podatek należny, tj. 2 300 zł
Podatek naliczony: 2300 zł (w deklaracji VAT-7 wykazujemy wartość nabycia netto, tj. 10 000 zł, i podatek naliczony 2300 zł)
2. W JAKIEJ DEKLARACJI WYKAZAĆ PODATEK:
VAT
W deklaracji VAT-7: wykazujemy w części dotyczącej rozliczenia podatku należnego: podstawę opodatkowania, tj. 10 000 zł, i podatek należny, tj. 2300 zł; a w części dotyczącej rozliczenia podatku naliczonego wykazujemy wartość nabycia netto, tj. 10 000 zł, i podatek naliczony 2300 zł)
PIT
Nie ma obowiązku składać deklaracji zaliczkowej, spółka powinna jednak uwzględnić koszty uzyskania przychodów z tytułu tej usługi (tj. 10 000 zł) przy obliczeniu zaliczki na podatek CIT za marzec 2019 r., a po zakończeniu roku podatkowego uwzględnić je w CIT-8
3. TERMIN ZŁOŻENIA DEKLARACJI:
CIT-8: do 31 marca 2020 r.
VAT-7 i JPK_VAT: do 25 kwietnia 2019 r.
* w schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności
Podstawa prawna:
Ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.).
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.).
Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174).