Dochód z zagranicznej pracy dzieci wlicza się do limitu, od którego zależy prawo do preferencji podatkowej rodziców. Nawet gdy w Polsce dziecko nic nie zarabia – orzekł NSA.
Spór z fiskusem toczył ojciec dwóch studiujących córek. We wniosku o interpretację podał, że w okresie wakacyjnym wyjechały do Niemiec do pracy sezonowej. Zagraniczny zarobek każdej z nich przekroczył 3500 zł. W Polsce żadnych dochodów nie miały.
Rodzice uważali, że dochody córek nie pozbawiają ich prawa do ulgi prorodzinnej (art. 27f ust. 1 ustawy o PIT). Wprawdzie z ustawy o PIT wynika, że dochód pełnoletniego dziecka nie może przekroczyć limitu 3089 zł, ale – jak podkreślał ojciec – jest on stosowany wyłącznie do dochodów „podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b”. Natomiast – jak wskazywał – dochody zagraniczne nie podlegają opodatkowaniu na podstawie tych przepisów, bo są zwolnione z opodatkowania w Polsce.
Próby orkiestry mają jednak prawo do preferencji w PIT
Próby orkiestry mają jednak prawo do preferencji w PIT

Zobacz również
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu się z tym nie zgodził. Stwierdził, że jeśli dziecko zarobi za granicą więcej niż 3089 zł, to rodzic traci prawo do preferencji w PIT. Wyjaśnił, że limit obejmuje zarówno dochody uzyskane w Polsce, jak i za granicą (i to bez względu na to, jaka metoda unikania podwójnego opodatkowania ma do nich zastosowanie). Podkreślił, że racjonalny ustawodawca nie różnicuje podatników chcących korzystać z ulgi prorodzinnej, na tych, których dzieci zarabiają w kraju i poza nim.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu przyznał jednak rację podatnikowi. Orzekł, że zagraniczny dochód dzieci wpływa na ulgę prorodzinną tylko wtedy, gdy osiągają one również dochody w Polsce.
Stanowiska tego nie podtrzymał NSA, który zgodził się z fiskusem. Sędzia Mirosław Surma podkreślił, że dochód wypracowany przez dzieci za granicą jest dochodem podlegającym opodatkowaniu na zasadach z art. 27 ustawy o PIT. To nie pierwszy taki wyrok. Wcześniej NSA identycznie orzekł 18 kwietnia 2018 r. (sygn. akt II FSK 976/16) i 2 marca 2017 r. (sygn. akt II FSK 269/15).

orzecznictwo

Wyrok NSA z 7 maja 2019 r., sygn. akt II FSK 1591/17.