Komornik odpowie dyscyplinarnie za zbyt szybkie działanie

Wykonywanie czynności przed wystąpieniem do wierzyciela o zaliczkę na pokrycie kosztów korespondencji stanowi naruszenie ustawy o kosztach komorniczych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1357 ze zm.) i uchybienie Kodeksowi etyki zawodowej komornika sądowego – uznał Sąd Apelacyjny w Poznaniu, uchylając uniewinniający wyrok komisji dyscyplinarnej przy Krajowej Radzie Komorniczej.

Przewinienie, jakiego dopuścił się komornik, polegało na tym, że po przyjęciu wniosku o wszczęcie egzekucji od razu wysyłał on do dłużnika zawiadomienie o wszczęciu postępowania, formularz skargi, wezwanie do złożenia wykazu majątku, odpis tytułu wykonawczego itd. W tym samym dniu wezwał wierzyciela do uiszczenia zaliczki na pokrycie kosztów korespondencji na podstawie art. 7 u.k.k. Wpływ zaliczki uiszczanej później przez wierzyciela był każdorazowo dokumentowany, a następnie komornik dokonywał zajęć.

Działanie to nie uszło uwadze wizytatora z samorządu komorniczego. W efekcie rzecznik dyscyplinarny uznał, że dokonywanie zajęć przed uiszczeniem zaliczki przez wierzyciela stanowi uchybienie par. 6 ust. 1 Kodeksu etyki komornika sądowego oraz art. 6 i 7 ust. 1 ustawy o kosztach komorniczych i art. 889 par. 1 i 2 oraz 896 par. 1 kodeksu postępowania cywilnego. Zgodnie bowiem z tymi przepisami wykonanie czynności jest uzależnione od wpłaty zaliczki przez wnioskodawcę. Gdy sprawa trafiła do komisji dyscyplinarnej przy KRK, ta uniewinniła komornika, przyjmując, że samo wezwanie wierzyciela do uiszczenia zaliczki pod rygorem odmowy zawnioskowanych czynności „jest realizacją obowiązku uzależnienia czynności egzekucyjnych od uiszczenia zaliczki”.

„Takie rozumowanie, jest sprzeczne z oczywistą i nie budzącą wątpliwości interpretacyjnych treścią art. 7 ust. 1 u.k.k. Przepis ten jasno przecież stanowi, iż jeżeli czynność komornika powoduje wydatki, to komornik uzależnia dokonanie tej czynności od uiszczenia zaliczki przez stronę. Przepis ten nakazuje więc uzależnienie konkretnych czynności od uiszczenia określonej kwoty pieniężnej (zaliczki), a nie od dokonania wezwania o uiszczenie tej zaliczki” – stwierdził SA w Poznaniu w opublikowanym niedawno uzasadnieniu wyroku.

W przeciwnym razie, zdaniem sądu, dochodziłoby do wielu sytuacji, gdy po wezwaniu komornik dokonywałby czynności, opłacając je z własnej kieszeni bądź ze środków już wcześniej wyegzekwowanych w danym postępowaniu. Sąd nakazał sprawę rozpoznać jeszcze raz.©℗

orzecznictwo