Brak znaku drogowego? Nie możesz złożyć skargi

Sprawa rozpoczęła się z inicjatywy skarżących, którzy złożyli do burmistrza wniosek o rozwiązanie uciążliwości spowodowanej rzekomym łamaniem przepisów Kodeksu drogowego przez kierowców samochodów ciężarowych. Wskazali bowiem, że kierowcy TIR-ów urządzają sobie postoje przy terenach prywatnych, co powoduje sytuację trudną do tolerowania oraz było powodem licznych skarg do władz gminnych oraz policji. Zgodnie z ich wnioskiem, poprawę obecnej sytuacji miało przynieść ustanowienie znaku B5 (zakaz wjazdu samochodów ciężarowych) na drodze polnej w części dojazdu na własną posesję. Burmistrz nie podjął jednak żadnej aktywności w tej kwestii, a że minęły już terminy wyznaczone w kodeksie administracyjnym, skarżący uznali, iż takie postępowanie kwalifikuje się na bezczynność organu.

Sprawa trafiła do Sądu Administracyjnego, który podkreślił, że przedmiotem skargi jest bezczynność organu w postawieniu znaku drogowego a w skład procedury jego umiejscowienia wchodzą dwa elementy: zatwierdzenie przez organ zarządzający ruchem organizacji ruchu oraz czynność faktyczna, polegająca na samym ustawieniu znaku zgodnie z zatwierdzoną organizacją ruchu. Jak przypominał WSA, w orzecznictwie przyjmuje się jednak (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 marca 2013r., sygn. akt I OSK 1939/11 oraz postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 maja 2012, sygn. akt I OSK 735/10; z dnia 11 października 2011r., sygn. akt I OSK 1767/11; z dnia 9 grudnia 2011r., sygn. akt I OSK 614/11), że nie jest możliwe wniesienie skargi na czynność faktyczną, jaką jest samo ustanowienie znaku drogowego w danymi miejscu.

Sąd wydedukował ostatecznie, że skoro nie jest możliwe wniesienie niniejszej skargi, to tym bardziej nie jest dopuszczalna skarga na bezczynność organu w tym przedmiocie. Podkreślono natomiast, że możliwe jest złożenie skargi na zatwierdzenie projektu zmiany organizacji ruchu.

Biorąc pod uwagę powyższą argumentację WSA postanowił o odrzuceniu skargi.

Podstawa prawna

Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 28 stycznia 2015 r., sygn. akt II SAB/Ol 188/14.