Wynajmujecie mieszkanie jako para bez ślubu lub małżeństwo? Są duże różnice w przepisach

Jeśli jeden z małżonków wynajmuje mieszkanie, czy odpowiedzialny za najem jest także drugi małżonek? Co w przypadku rozwodu? Co mówią przepisy, jeśli wynajmujemy mieszkanie jako para bez ślubu? Odpowiedzi znajdziesz w tym artykule.

Umowa najmu: Zobowiązania najemcy

Przez umowę najmu lokalu mieszkalnego wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy lokal do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Stosunek najmu rodzi również szereg innych obowiązków po stronie najemcy. Przykładowo najemca zobowiązany jest do czynienia drobnych nakładów na lokal, które są związane z używaniem rzeczy, zapłaty czynszu czy też uzyskania zgody na podnajem. Najemca podpisujący umowę najmu ponosi zatem odpowiedzialność za właściwe wykonywanie umowy.

Zawarcie umowy najmu przez jednego z małżonków

W jednym jednak przypadku ustawodawca wprowadził wspólność najmu, a to w sytuacji, jeżeli nawiązanie stosunku najmu lokalu mającego służyć zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych założonej przez małżonków rodziny, nastąpiło w czasie trwania małżeństwa. W takim wypadku niezależnie od tego, który z małżonków faktycznie podpisał umowę, stroną stosunku najmu jest również drugi małżonek, a zatem za zobowiązania powstałe ze stosunku najmu odpowiadają solidarnie obydwoje małżonkowie. Jednak oprócz zobowiązań, stosunek najmu rodzi również uprawnienia. Prawodawca, decydując o wspólności prawa najmu lokalu mieszkalnego, miał na celu ochronę małżeństwa i rodziny, tak by każdy członek rodziny miał gwarancję mieszkania.

Czy można umownie wyłączyć wspólność najmu?

Przepis art. 6801 kc wprowadzający przymusową wspólność najmu lokalu mieszkalnego ma charakter normy bezwzględnie obowiązującej i strony nie mogą umownie wyłączać jego stosowania.

Co w przypadku gdy w trakcie trwania małżeństwa ustanie wspólność majątkowa lub strony zawarły rozdzielność majątkową?

Nawet w przypadku ustania ustroju wspólności majątkowej w czasie trwania małżeństwa, prawo najmu lokalu pozostaje prawem wspólnym. Natomiast jeżeli między małżonkami istnieje rozdzielność majątkowa albo rozdzielność majątkowa z wyrównaniem dorobków prawo najmu lokalu mieszkalnego objęte jest wspólnością przymusową, która zostaje ograniczona wyłącznie do tego prawa.

Związki partnerskie a najem lokalu mieszkalnego

Wskazywana norma prawna nie ma zastosowania do konkubinatu, który nie jest unormowany w prawie polskim jako instytucja prawna. A zatem partnerzy zajmujący wspólnie mieszkanie i wychowujący razem dzieci, w przypadku, gdy umowa najmu lokalu mieszkalnego zawarta jest na jednego z nich, nie są oni uznawani z mocy prawa za najemców lokalu mieszkalnego. Przepis ten chroni małżeństwo rozumiane jako zatwierdzony prawnie związek kobiety i mężczyzny. W przypadku innych form faktycznego pożycia partnerów ustawodawca nie wprowadził wspólności najmu.

Co w przypadku orzeczenia rozwodu małżonków albo śmierci jednego z nich?

W razie orzeczenia rozwodu bądź separacji pomiędzy małżonkami albo unieważnienia małżeństwa, ustaje wspólność prawa najmu lokalu mieszkalnego przeznaczonego zaspokajaniu potrzeb rodziny. Ten sam skutek nastąpi w przypadku śmierci jednego z małżonków, a także w przypadku dokonania podziału majątku wspólnego małżonków.

Czy mimo trwania małżeństwa małżonkowie mogą starać się o zniesienie wspólności najmu lokalu mieszkalnego?

Co do zasady, wstąpienie w stosunek najmu lokalu mieszkalnego przez jednego z małżonków rozciąga swoje skutki na drugiego małżonka jako współnajemcę. Jednakże z ważnych powodów, na żądanie jednego z małżonków, sąd może znieść wspólność najmu lokalu. Zasadność powodu orzeczenia zniesienia wspólności najmu będzie każdorazowo oceniania przez sąd. Nie istnieje żaden katalog przyczyn uzasadniających takie rozstrzygnięcie.