Rada Gminy Ornontowice podjęła uchwałę o zaliczeniu drogi, która przebiega przez tereny należące do Skarbu Państwa, do kategorii dróg gminnych. Z odpisu księgi wieczystej jednak wynikało, że gmina jest jedynie wieczystym użytkownikiem gruntu pod drogą. Wojewoda stwierdził w związku z tym nieważność przedmiotowej uchwały. Jego zdaniem została ona bowiem podjęta z naruszeniem przepisów art. 7 ust. 2 w zw. z art. 2a ust. 2 ustawy z 21 marca 1985 roku o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 19, poz. 115 z późn. zm.).
Organ nadzoru wskazał, że zgodnie z art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne stanowią własność właściwego samorządu. W związku z tym, a contrario, droga gminna nie może stanowić własności osoby prywatnej lub SP. Zdaniem wojewody również żaden przepis nie przewiduje automatycznego przejścia prawa własności gruntu pod drogą na rzecz gminy z chwilą zaliczenia drogi do kategorii dróg gminnych.
Także z orzecznictwa jasno wynika, że przesłanką konieczną do skutecznego podjęcia przez radę gminy uchwały o zaliczeniu drogi do kategorii dróg gminnych jest legitymowanie się przez gminę prawem własności do gruntów, po których droga taka przebiega.
Za słusznością przedstawionego wyżej stanowiska, zdaniem wojewody, przemawiały również inne okoliczności.Obowiązujące przepisy przewidują choćby możliwość pobierania różnych opłat za korzystanie z dróg publicznych, w tym gminnych, np. za parkowanie samochodów w strefie płatnego parkowania czy za zajęcie pasa drogowego. W przedmiotowym przypadku rada ustalałaby więc wysokość opłat za korzystanie z gruntów niebędących własnością gminy. A więc gmina czerpałaby korzyści z cudzej własności.
Rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody śląskiego NR NP/II/0911/355/11